Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789603257370
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Ο Κάρλος Φουέντες, στο απόγειο των δυνάμεών του, απλώνει τα φτερά της φαντασίας του για να ταξιδέψει στη Σαβάννα, το Κάντιθ, τη Γλασκώβη, τη Σεβίλλη και τη Μαδρίτη, στο χθες και το σήμερα. Οι ήρωές του, πρόσωπα σάρκινα και αιθέρια, ζουν σε κόσμους όπου τα πράγματα δεν είναι πάντοτε αυτό που φαίνονται· η `πραγματικότητα` αποκτά απρόσμενες διαστάσεις κι εμείς γινόμαστε πρωτοπόροι ή... φαντάσματα.
Αυτή η συλλογή συγκεντρώνει πέντε νουβέλες που περνούν από τη σάτιρα στο πικαρέσκο και από την αφήγηση του μυστηρίου στο σουρεαλισμό.
Η Κονστάνσια είναι η Ισπανίδα σύζυγος ενός Αμερικανού γιατρού εγκατεστημένου στη Σαβάννα, στο Νότο των Ηνωμένων Πολιτειών. Κάποια μέρα η Κονστάνσια εξαφανίζεται και ο σύζυγός της φεύγει προς αναζήτηση των μυστικών δεσμών που ίσως υπήρξαν μεταξύ εκείνης και ενός μετανάστη Ρώσου ηθοποιού, σε μια εποχή που βρίσκεται έξω από το χρόνο των ρολογιών.
Στο `La Desdichada` (H Άμοιρη), δύο φοιτητές στην Πόλη του Μεξικού κλέβουν από τη βιτρίνα ενός καταστήματος μια κούκλα, την οποία ερωτεύονται σφόδρα.
Ο `Φυλακισμένος του Λάς Λόμας`, που πίστευε πως θα μπορούσε να ζήσει μια ήρεμη και πολυτελή ζωή χάρη σε ένα μυστικό (σε μια `πληροφορία`) το οποίο είχε εκμεταλλευτεί, μαθαίνει με μεγάλο κόστος τί σημαίνει να περιφρονείς τα ήθη και τα έθιμα των Μεξικανών χωρικών. Στο `Να ζήσει η φήμη μου`, ένας Ισπανός ταυρομάχος του σήμερα, ο Γκόγια και το μοντέλο του η `Λά Πριβάδα`, καθώς και ο εραστής της τελευταίας, ο διάσημος ταυρομάχος Πέδρο Ρομέρο, ζουν βίους παράλληλους και τεμνόμενους σε ένα χρόνο που ίσως ανήκει στο θάνατο, ίσως και να τον υπερβαίνει απλώς.
Στο `Άνθρωποι της λογικής`, δύο αρχιτέκτονες, δίδυμοι αδελφοί, και ο μέντοράς τους, ο Σαντιάγκο Φεργκουσόν, προσεγγίζουν αυτό που κρύβεται πισω από το ορατό και ανακαλύπτουν το βαθύτερο νόημα της αρχιτεκτονικής.
Ο χρόνος, ο θάνατος, ο έρωτας, τα διπλά πρόσωπα, τα φαντάσματα του παρελθόντος, η παρουσία των απόντων υφαίνουν την πλοκή αυτών των γεμάτων μυστήριο αφηγήσεων, μέσα στις οποίες ο συγγραφέας αφήνει να διεισδύσουν οι σκέψεις του για τον σύγχρονο κόσμο και τη λειτουργία της τέχνης..
[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]
Η Έφη Γιαννοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1967. Σπούδασε στο τμήμα Φιλοσοφίας-Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και αποφοίτησε από το Τμήμα Λογοτεχνικής Μετάφρασης του Γαλλικού Ινστιτούτου. Από το 1993 ασχολείται επαγγελματικά με τη λογοτεχνική μετάφραση από τα γαλλικά, τα ισπανικά και τα αγγλικά. Έχει μεταφράσει, μεταξύ άλλων, Theophile Gautier, Lydie Salvaire, Montesquieu, Beaumarchais, Samuel Beckett, Pierre Bourdieu, Pascale Casanova, Jean Cournut, Javier Marias, Carlos Fuentes, Juan Rulfo, Roberto Bolano, Federico Garcia Lorca κ.ά. Ως μεταφράστρια και επιμελήτρια έχει συνεργαστεί με το Μέγαρο Μουσικής, τη Μπιενάλε της Αθήνας, την Εθνική Πινακοθήκη, το Εθνικό Θέατρο και άλλους φορείς στην έκδοση καταλόγων τέχνης και προγραμμάτων. Για τη μετάφραση του βιβλίου "Κονστάνσια και άλλες ιστορίες για παρθένους" του Κάρλος Φουέντες τιμήθηκε με το Βραβείο Λογοτεχνικής Μετάφρασης ισπανόφωνης λογοτεχνίας του ΕΚΕΜΕΛ. Έχει διδάξει λογοτεχνική μετάφραση στο ΕΚΕΜΕΛ. Ως κριτικός λογοτεχνίας συνεργάστηκε με την εφημερίδα "Καθημερινή" και στη συνέχεια με το Left.gr και με την εφημερίδα "Εποχή". Έλαβε μέρος στη συντακτική ομάδα του περιοδικού "Unfollow". Από τον Νοέμβριο του 2016 συμμετέχει στο ΔΣ του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου.
Ο Carlos Fuentes γεννήθηκε το 1928 στην πόλη του Μεξικού. Πέρασε μέρος της παιδικής του ηλικίας σε διάφορες χώρες (Ηνωμένες Πολιτείες, Χιλή, Αργεντινή), ακολουθώντας τον πατέρα του, που ήταν διπλωμάτης. Θεωρείται ένας από τους κορυφαίους εκπροσώπους της σύγχρονης πεζογραφίας και το έργο του περιλαμβάνει μυθιστορήματα, όπως "Η πιο διάφανη περιοχή" (1958), "Ο θάνατος του Αρτέμιο Κρους" (1962), "Αλλαγή δέρματος" (1967),"Ιερή ζώνη" (1967), "Terra Nostra" (1975), "Το κεφάλι της ύδρας" (1978), "Ο γερογκρίνγκο" (1985), "Ο αγέννητος Χριστόφορος" (1987), "Η εκστρατεία" (1990), "Ντιάνα, η μοναχική κυνηγός" (1994), κινηματογραφικά σενάρια, θεατρικά έργα και δοκίμια, όπως "Ο θαμμένος καθρέφτης" (1992). Το 1993 εξέδωσε το έργο "Η πορτοκαλιά", με το οποίο κλείνει ο αφηγηματικός κύκλος που ονόμασε "Η ηλικία του χρόνου". Το 1977 κέρδισε το βραβείο Romulo Galllegos (ανώτατη λογοτεχνική διάκριση στη Λατινική Αμερική), το 1987 το βραβείο Θερβάντες (τη μεγαλύτερη διάκριση που δίνεται σε ισπανόφωνο συγγραφέα) και το 1994 το βραβείο Principe de Asturias de las Letras. Τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε πάρα πολλές γλώσσες.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
