Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789608087743
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
(. . .) «Αντιμετωπίζω επικρίσεις, ακόμη και απειλές. Τα σχόλια σε βάρος μου αφθονούν. Ήρθαν στιγμές που βρέθηκα σε αμηχανία. Μα σαν αντίκρισα αυτές τις μορφές, τις σκαμμένες από το μόχθο και τη στέρηση, σαν αντίκριζα τα χλωμά προσωπάκια των παιδιών με τα φθινοπωρινά μάτια, έπαιρνα κουράγιο και προχωρούσα. Φτάνει να σας πω, για να πάρετε μια ιδέα της ατμόσφαιρας που μέσα της ζω και δουλεύω, πως μια συγγένισσά μου με σταμάτησε στο δρόμο και οργισμένη μου είπε να ντρέπομαι που είμαι παλιοκόριτσο, που προσβάλλω τέτοιο σόι, που πάω με τους αντάρτες για να παντρευτώ χωρίς προίκα, αφού έχω προίκα, και πως θέλω να φέρω τους κομμουνιστές για να κλείσουν την εκκλησία. Μα σαν έρθει ο βασιλιάς, θα με βάλει να του φιλήσω τα πόδια. Οι άντρες είναι λιγότερο εκδηλωτικοί. Κάνουν πως δε με βλέπουν. Με προσπερνούν χωρίς να χαιρετήσουν. Μόνο ένας, προσπερνώντας με στο δρόμο, έλεγε μέσα από τα δόντια του, με τρόπο που να τ` ακούσω: `Κρίμα τα γράμματα που έμαθες, κόρη του γιατρού`.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
Η Γιόνα Μικέ Παϊδούση, κόρη του γιατρού Απόστολου Παπαντωνίου και της Χρυσούλας Μπέικου, γεννήθηκε στους Δίδυμους της Ερμιονίδας όπου έμαθε τα πρώτα γράμματα. Φοίτησε στο Αρσάκειο Παρθεναγωγείο και έλαβε το απολυτήριό της από το Καποδιστριακό Γυμνάσιο Ναυπλίου, απόφοιτος του οποίου υπήρξε και ο πατέρας της. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από όπου αποφοίτησε το 1942. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, συμμετείχε ενεργά στην Εθνική Αντίσταση ως στέλεχος της ΕΠΟΝ στην Ερμιονίδα. Στα τέλη της δεκαετίας του 1940 φοίτησε στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης με υποτροφία του Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών· εκεί μελέτησε την αλβανική γλώσσα και λογοτεχνία. Παντρεύτηκε το 1952 τον Χιώτη λόγιο και γιατρό, δόκτορα Μικέ Παϊδούση, ιδρυτή της Υπηρεσίας Αιμοδοσίας το 1935, αιματολόγο που πραγματοποίησε την πρώτη μετάγγιση αίματος στην Ελλάδα. Κατά την διάρκεια της κοινής τους ζωής στάθηκε στο πλευρό του συζύγου της υποστηρίζοντας το έργο του με όλες της τις δυνάμεις. Μετά το θάνατό του, το 1974, ασχολήθηκε με τη συγγραφή λογοτεχνικών έργων, με μεταφράσεις ξένων έργων και με την αναλυτική μελέτη της ιστορίας και λαογραφίας της Ερμιονίδας.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
