Εξαντλημένο στον εκδοτικό οίκο
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Υπάρχουν δύο τρόποι να κάνει κανείς την πολιτική επάγγελμά του: Ή ζει κανείς "για" την πολιτική, ή ζει "από" την πολιτική. Το ένα όμως δεν αποκλείει το άλλο. Κατά κανόνα, μάλλον κάνει κανείς και τα δύο, τουλάχιστον ιδεατά, κυρίως όμως πρακτικά. Αυτός ο οποίος ζει "για" την πολιτική, κάνει "ζωή του" την πολιτική, με τη βαθύτερη έννοια. Απολαμβάνει είτε την απλή κατοχή της εξουσίας την οποία ασκεί, ή τροφοδοτεί την εσωτερική ισορροπία του και την αυτοπεποίθησή του, με τη συνείδηση ότι η ζωή του έχει νόημα μόνον όταν υπηρετεί μιαν "υπόθεση". Με τη βαθύτερη αυτή έννοια, κάθε σοβαρός άνθρωπος ο οποίος ζει για μιαν υπόθεση, ζει και από αυτή την υπόθεση. Η διάκριση λοιπόν αναφέρεται σε μια περισσότερο ουσιαστική πλευρά του ζητήματος: στην οικονομική. Αυτός ο οποίος επιζητεί να κάνει την πολιτική μόνιμη πηγή εισοδήματος, ζει "από" την πολιτική ως επάγγελμα, ενώ εκείνος ο οποίος δεν κάνει αυτό, ζει "για" την πολιτική.
Η σταδιοδρομία του Max Weber (1864-1920) επρόκειτο να συνδυαστεί με μια από τις πιο καρποφόρες περιόδους της γερμανικής επιστήμης αλλά, παράλληλα, και με περιόδους έντονης πολιτικής κρίσης. Και οι δύο προοπτικές εκφράζονται στο έργο του. Έχοντας σπουδάσει νομικά, ιστορία, οικονομικά και φιλοσοφία στα πανεπιστήμια της Χαϊδελβέργης και του Βερολίνου, ο Weber θα στραφεί στην ακαδημαϊκή σταδιοδρομία, αναλαμβάνοντας το 1895 την τακτική έδρα οικονομικής επιστήμης στο πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ. Η συμμετοχή του στα πολιτικά και κοινωνικά δρώμενα της νεοσύστατης γερμανικής αυτοκρατορίας θα αναπτυχθεί παράλληλα με την επιστημονική του προοπτική. Η αρχή του εικοστού αιώνα βρίσκει τον Weber απασχολημένο με μεθοδολογικές εργασίες, καθώς και με διεξοδικές μελέτες θρησκευτικής κοινωνιολογίας, από τις οποίες θα προκύψει και το γνωστότερο, ίσως έργο του "Η προτεσταντική ηθική και το πνεύμα του καπιταλισμού" (1905). Στη δεκαετία πριν τον πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο θα εμπλακεί σε οξείες πολιτικές αντιπαραθέσεις όσον αφορά την πορεία του γερμανικού κράτους, αντιπαρατιθέμενος σε διάφορους πολιτικούς φορείς, από τον εθνικιστικό Παγγερμανικό Σύνδεσμο μέχρι το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα. Παράλληλα έχει αναλάβει, από το 1909, την επιμέλεια του συλλογικού έργου "Βασικό σχέδιο της κοινωνικής οικονομικής", για το οποίο και θα συντάξει το θεμελιώδες εννοιολογικό πλαίσιο της τότε "νεαρής", κοινωνιολογικής επιστήμης.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
