Στο βιβλίο αυτό αποτυπώνεται μια καινούργια ματιά των σχέσεων της υγείας με την κοινωνία και αναλύονται οι μεταξύ τους αλληλοεπιδράσεις και συσχετίσεις, συμπεριλαμβάνοντας θέματα που αφορούν την ποιότητα ζωής, καθώς και ζητήματα βιο-ηθικής και δεοντολογίας. Η σχετιζόμενη με την υγεία ποιότητα ζωής έχει καθιερωθεί πρόσφατα ως η πλέον κατάλληλη μέθοδος εκτίμησης της θεραπευτικής αποτελεσματικότητας. Τα ζητήματα βιο-ηθικής καθίστανται σήμερα ιδιαίτερα σημαντικά στην καθημερινή ιατρική πρακτική, καθώς επιδρούν άμεσα στην ποιότητα της θεραπευτικής σχέσης. Επίσης, η διεξοδική ανάλυση των σημαντικότερων θεμάτων, στο πεδίο της κοινωνιολογίας ασθένειας και της κοινωνιολογίας των υπηρεσιών υγείας, προσανατολίζεται προς την κατεύθυνση της αναζήτησης νέων απαντήσεων στο ζήτημα της νεωτερικότητας ή μετα-νεωτερικότητας στην υγεία, ως ένα πολυδιάστατο πολυπαραγοντικό κοινωνικό φαινόμενο. Επιχειρείται η επαναπροσέγγιση της υγείας με την κοινωνία, στηριζόμενη στο ολιστικό βιοψυχοκοινωνικό μοντέλο της υγείας, και διερευνώνται όχι μόνο οι αντικειμενικές αλλά και οι υποκειμενικές πραγματικότητες και οι διαστάσεις της ασθένειας, της αρρώστιας και της υγείας. Παράλληλα, επισημαίνεται η ανάγκη σύνθεσης των επιμέρους θεωριών και θεωρημάτων, προκειμένου να καταστεί δυνατή η διαμόρφωση μιας μεταθεωρίας της κοινωνιολογίας της υγείας και της ποιότητας ζωής. Η υγεία και η ποιότητα ζωής αποτελούν σήμερα το κεντρικό ζητούμενο, όχι μόνο των υπηρεσιών υγείας, αλλά και μιας κοινωνίας μη υγιούς. Ο ταυτόσημος εννοιολογικός προσδιορισμός της υγείας και της ποιότητας ζωής ως βιοψυχοκοινωνική ευεξία επιτρέπει τη θεωρητική του πρόσληψη σε ένα ενιαίο γνωστικό πεδίο μελέτης και ανάλυσης. Η υγεία και η ποιότητα ζωής, ως πολυδιάστατο και πολυπαραγοντικό κοινωνικό φαινόμενο, στοιχειοθετούν τη δημιουργία μιας μετα-θεωρίας της κοινωνιολογίας της υγείας και σηματοδοτούν την απαρχή ενός νέου γνωστικού αντικειμένου.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]