Αφιέρωμα

«Σουρρεαλιστικά Εργαλεία Επιβίωσης»

Όταν κανείς, αποκαμωμένος από την ηττοπάθεια και την παραίτηση, βρίσκεται σε βαθιά κατάθλιψη, ή και στο κατώφλι της αυτοκτονίας, τότε είναι η ώρα ν’ ανοίξει τη Σουρρεαλιστική του Εργαλειοθήκη Επιβίωσης και ν’ απολαύσει μιαν ανάσα από μαγικό, φρέσκο αέρα.

Penelope Rosemont
 
Τα «Σουρρεαλιστικά Αντικείμενα Επιβίωσης», ως βασικό θέμα του νέου τεύχους του περιοδικού της Υπερρεαλιστικής Ομάδας Αθήνας, αφορούν μια συλλογική-πειραματική προσπάθεια των μελών της, ώστε να ανιχνευτούν οι δυνατότητες της φαντασίας, του ονείρου, του χιούμορ και της επινοητικότητας στην δημιουργία «μαγικών» αντικειμένων/κειμένων/εικόνων, με απώτερο όφελος την προστασία και την επιβίωση του κατατρεγμένου ανθρώπου από τους κινδύνους που τον απειλούν, σε ένα όλο και πιο άγριο περιβάλλον, στις συνθήκες της γενικευμένης κρίσης όπου ζούμε.

Ο εν λόγω πειραματισμός απασχολεί εδώ και δύο χρόνια την Υπερρεαλιστική Ομάδα Αθήνας και αποτέλεσε το κύριο θέμα συζήτησης και κοινής δημιουργίας μιας συνάντησης ομάδων και ατόμων του διεθνούς υπερρεαλιστικού κινήματος που έγινε τον Ιούνιο του 2011 στην Αθήνα, τεκμήρια της οποίας παρουσιάζονται στο βασικό θέμα του τεύχους.   

Εκτός αφιερώματος:

·         Με αφορμή τον θάνατο των κορυφαίων υπερρεαλιστών Jean Benoît (1922-2010) και Leonora Carrington (1917-2011) ο Σωτήρης Λιόντος γράφει για αυτούς και μεταφράζει ένα διήγημα της Carrington.

·         Ο Νίκος Σταμπάκης μεταφράζει ποίηση του Γάλλου υπερρεαλιστή Jean-Pierre Duprey.

·         Δημοσιεύονται δύο σημαντικά ιστορικά κείμενα του διεθνούς υπερρεαλισμού: Η «Διαλεκτική της διαλεκτικής» (1945) των Ρουμάνων υπερρεαλιστών Ghérasim Luca & Trost, και «Το μέλλον του αυτοματισμού» (1970) του Γάλλου υπερρεαλιστή Vincent Bounoure.

·         Παρουσιάζονται επίσης καταγραφές υπερρεαλιστικών παιχνιδιών που αναπτύχθηκαν κατά καιρούς από την ομάδα καθώς και ποιήματα, κείμενα, φωτογραφίες και εικόνες των φίλων και των μελών της ομάδας.

Το σχέδιο στο εξώφυλλο του τεύχους είναι της Θεώνης Ταμπάκη.