Εξαντλημένο στον εκδοτικό οίκο
ISBN:
9789601603179
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Έρωτας στην πόλη, περιπλάνηση στην πόλη, πόλη και κοινωνικοί αγώνες, έγκλημα στην πόλη, μόνοι μέσα στην πόλη, μητροπόλεις, η Αθήνα του σινεμά. Επτά ενότητες γύρω από την πόλη, το σινεμά και τη λογοτεχνία, επτά συγγραφείς που μιλούν για τη δική τους οπτική γι’ αυτές τις θεματολογίες, 22 ταινίες μεγάλου μήκους και 8 μικρού, που συνοψίζουν τις μεγάλες θεματικές της πόλης: από το ντοκιμαντέρ του Ρούτμαν «Βερολίνο», συμφωνία της μεγαλούπολης, όπου η πόλη αναδεικνύεται μέσα από τον εσωτερικό ρυθμό της, μέχρι το μοντέρνο σινεμά του Αντονιόνι «Η Περιπέτεια», όπου η πόλη είναι επίσης το εσωτερικό τοπίο των ηρώων. (...) Εν ολίγοις, ένα αφιέρωμα που μπορείτε να απολαύσετε ως μια διπλή ξενάγηση: στις πόλεις που αγαπήσαμε μέσα από το σινεμά και τις ταινίες που λατρέψαμε για τις πόλεις τους - πραγματικές ή φανταστικές, όπως το μελλοντικό Παρίσι της «Αλφαβιλ», που μοιάζει πιο πραγματικό γιατί είναι φανταστικό, δηλαδή κινηματογραφικό.
[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]
Η Σώτη Τριανταφύλλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1957. Σπούδασε φαρμακευτική στην Αθήνα, ιστορία και πολιτισμούς στο Παρίσι, ιστορία της αμερικανικής πόλης στη Νέα Υόρκη καθώς και γαλλική φιλολογία στην Αθήνα. Έχει γράψει συλλογές διηγημάτων ("Μέρες που έμοιαζαν με μανταρίνι", "Το εναέριο τρένο στο Στίλγουελ", "Άλφαμπετ Σίτυ"), βιβλία για τον κινηματογράφο ("Κινηματογραφημένες πόλεις", "Ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου 1976-1992", "Νέος αγγλικός κινηματογράφος", "Σύγχρονος γαλλικός κινηματογράφος", "Φρανσουά Τριφό", "Τζων Κασσαβέτης". "Μίκαελ Χάνεκε", κ.ά.), μυθιστορήματα ("Σάββατο βράδυ στην άκρη της πόλης", 1996, "Αύριο, μια άλλη χώρα", 1997, "Ο υπόγειος ουρανός", 1998, "Το εργοστάσιο των μολυβιών", 2000, "Φτωχή Μάργκο", 2001, "Άλμπατρος", 2003, "Κινέζικα κουτιά", 2006, "Λίγο από το αίμα σου", 2011, "Για την αγάπη της γεωμετρίας", 2012, "Σπάνιες γαίες", 2013, "Το τέλος του κόσμου σε αγγλικό κήπο", 2017), που έγιναν τα περισσότερα μπεστ σέλερ, τις νουβέλες: "Γράμμα από την Αλάσκα", "Θάνατος το ξημέρωμα", "Η φυγή", "Συγχώρεση", "Πιτσιμπούργκο", "Η ταφή της Οφηλίας", "Μηχανικοί καταρράκτες", τα αυτοβιογραφικά βιβλία: "Ο χρόνος πάλι", "Αστραφτερά πεδία", τα βιβλία για παιδιά: "Η Μαριόν στα ασημένια νησιά και τα κόκκινα δάση", "Γράμμα από ένα δράκο", "Η Μιλένα και το φρικτό ψάρι", "Οι αρχαίοι Έλληνες χώνουν τη μύτη τους παντού", "Οι αρχαίοι Έλληνες χώνουν τη μύτη τους παντού (ξανά)" και για εφήβους και νέους: "Αφρικανικό ημερολόγιο", "Μιλώντας με την Αλίκη για τη φιλοσοφία και το νόημα της ζωής", "Μιλώντας για την Έκφραση Έκθεση". Μαζί με τον Ηλία Ιωακείμογλου, έγραψαν από κοινού τα βιβλία: "Αριστερή τρομοκρατία, δημοκρατία και κράτος" και "Για τη σημαία και το έθνος". Μόνη της, το βιβλίο "Πλουραλισμός, πολυπολιτισμικότητα, ενσωμάτωση, αφομοίωση". Τα άρθρα της στην εφημερίδα "Athens Voice" συγκεντρώθηκαν στους τόμους: "Η φοβερή τροπή των πραγμάτων", 2012, "Η ενδέκατη ώρα", 2014, "Ασκήσεις αταραξίας", 2015, "Οι δυσκολίες των πεδιάδων", 2017.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Χρήστος Βακαλόπουλος (1956-1993) γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε οικονομικά στην ΑΣΟΕΕ και κινηματογράφο στο Παρίσι. Εργάστηκε ως κριτικός κινηματογράφου στην εφημερίδα "Αυγή" (1975-1985) και στα περιοδικά "Σύγχρονος Κινηματογράφος" και "Αντί". Έγραψε σενάρια για τους Νίκο Παναγιωτόπουλο και Σταύρο Τσιώλη κι ένα μυθιστόρημα κατά παραγγελίαν, το "Υπόθεση μπεστ σέλλερ" (1980). Ακολούθησαν "Οι πτυχιούχοι" (1984), οι "Νέες αθηναϊκές ιστορίες" (1989) και "Η γραμμή του ορίζοντος" (1991). Ταινίες: "Βεράντες" (1984), "Θέατρο" (1986) και οι μεγάλου μήκους ταινίες "Όλγα Ρόμπαρντς" (1989) και "Παρακαλώ, γυναίκες μην κλαίτε" (1992, συν-σκηνοθεσία με τον Σταύρο Τσιώλη). Εργάστηκε, επίσης, ως ηθοποιός, παραγωγός και παρουσιαστής ραδιοφωνικών εκπομπών.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Η Χρυσάνθη Σωτηροπούλου γεννήθηκε στην Ακράτα Αχαΐας. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και είναι διδάκτωρ του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών της Νομικής Σχολής Αθηνών. Έχει εκδώσει τα βιβλία:
-"Ελληνική κινηματογραφία 1965-1975: θεσμικό πλαίσιο, οικονομική κατάσταση", Αθήνα: Θεμέλιο, 1989.
-"Η διασπορά στον ελληνικό κινηματογράφο - επιδράσεις και επιρροές στη θεματολογική εξέλιξη των ταινιών της περιόδου 1945-1986", Αθήνα: Θεμέλιο, 1995
-"Ντύνοντας το μύθο στο βιβλίο του Γ. Ζιάκα: Ο Μεγαλέξανδρος σε κοντινό πλάνο", Αθήνα: Θεμέλιο, 1995
- κ.ά.
Έχει επίσης δημοσιεύσει άρθρα, μελέτες και εισηγήσεις για ζητήματα θεωρίας του κινηματογράφου.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Γεννήθηκε στο Κορωπί Αττικής το 1947. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας.
Μέλος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού "Σύγχρονος Κινηματογράφος" (1980-84) δημοσίευσε πολλά κείμενα για τον κινηματογράφο. Κινηματογραφικά κείμενά της υπάρχουν επίσης δημοσιευμένα σε διάφορα περιοδικά κι εφημερίδες.
Έγραψε σενάρια, γύρισε ταινίες μικρού μήκους, ντοκιμαντέρ για την τηλεόραση και σκηνοθέτησε τις μεγάλου μήκους ταινίες: "Περί Έρωτος" (1981). - Τιμήθηκε με βραβείο στο "Φεστιβάλ Γυναικείου Κινηματογράφου" της Φλωρεντίας, το 1983, "Άρωμα βιολέτας" (1985) και "Το μαγικό γυαλί" (1989) - Τιμήθηκε με Κρατικό Βραβείο Κινηματογράφου, την ίδια χρονιά.
Δόκιμη πεζογράφος, μετά το 1994, έχει στο ενεργητικό της έξι μυθιστορήματα ("Η υπηρέτρια των αγγέλων", 1994, "Η κυρία του σπιτιού", 1996, "Παραθαλάσσιο θέρετρο το χειμώνα", 1999, "Στη δροσιά των κήπων μου", 2001, "Ακραία καιρικά φαινόμενα", 2003, "Τα κορίτσια της πλατείας", 2006). Έχει δημοσιεύσει διηγήματα σε περιοδικά και εφημερίδες. Επίσης, έχει μεταφράσει θεωρητικά κείμενα για τον κινηματογράφο και σύγχρονα μυθιστορήματα, πάντα από τη γαλλική γλώσσα.
(Φωτό: Κώστας Μητρόπουλος)
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Έντμουντ Ουάιτ γεννήθηκε το 1940 στις ΗΠΑ. Είναι συγγραφέας πολλών βιβλίων, ανάμεσα στα οποία το "A Boy΄s Own Story" και πιο πρόσφατα το "The Married Man". Είναι μέλος της αμερικανικής ακαδημίας Τεχνών και Γραμμάτων. Δέκα από τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά, μεταξύ των οποίων και η αριστουργηματική βιογραφία του Ζαν Ζενέ. Χρίστηκε ιππότης του γαλλικού Τάγματος Τεχνών και Γραμμάτων.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Ιταλός σκηνοθέτης Φεντερίκο Φελίνι (1920-1993) γεννήθηκε στο Ρίμινι. Από τότε που πήγαινε στο δημοτικό σχεδίαζε κόμικς (με τα οποία ασχολήθηκε δεόντως) και έπαιζε με τις μαριονέτες. Όταν έγινε 12 χρονών, το έσκασε από το σπίτι του για να ακολουθήσει ένα τσίρκο. Στα 17 του, εγκατέλειψε την ηρεμία της επαρχιακής λουτρόπολης, στην οποία γεννήθηκε και μεγάλωσε, για να πάει στη Ρώμη. Εκεί γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο, στη Νομική Σχολή, χωρίς να πάρει ποτέ πτυχίο, έζησε αρχικά σαν σκιτσογράφος και στη συνέχεια γράφοντας παρλάτες και σκετς για κομφερανσιέ και άλλους καλλιτέχνες του music hall. Το 1940 συμμετείχε για πρώτη φορά στην επεξεργασία ενός σεναρίου επινοώντας τα γκανγκ. Δύο χρόνια αργότερα γνώρισε την Τζουλιέτα Μασίνα, τη γυναίκα που τον συντρόφευσε σε όλη του τη ζωή και έγινε η μούσα του. Παντρεύτηκαν το 1943 και πολύ σύντομα απέκτησαν το μοναδικό τους παιδί, ένα αγόρι που έσβησε μόλις ύστερα από δύο εβδομάδες ζωής, προκαλώντας ένα από τα μεγαλύτερα τραύματα στο ζευγάρι. Συνεργάστηκε με τον Ρομπέρτο Ροσελίνι (για πρώτη φορά στη "Ρώμη, ανοχύρωτη πόλη") και το 1951 γύρισε την πρώτη του ταινία "Τα φώτα του βαριετέ". Στα 40 χρόνια της δημιουργικής του πορείας, ο άνθρωπος που λάτρεψε τους κλόουν και τον αυτοσχεδιασμό σκηνοθέτησε 24 ταινίες, επιλέγοντας πολλές φορές τους ίδιους συνεργάτες (εκτός από την Τζουλιέτα Μασίνα και τον Μαρτσέλο Μαστρογιάνι, τους σεναριογράφους Τούλιο Πινέλι και Τονίνο Γκουέρα και τον συνθέτη Νίνο Ρότα). Στην καριέρα του απέσπασε πολλά βραβεία στο Φεστιβάλ των Καννών και της Βενετίας καθώς και Όσκαρ. Το 1954 κέρδισε το Χρυσό Λέοντα στο Φεστιβάλ της Βενετίας, το 1960 το Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών. Το 1956, το 1961 και το 1974 κέρδισε το βραβείο της Ένωσης Κριτικών της Νέας Υόρκης. Πήρε τέσσερις φορές, το Όσκαρ Καλύτερης Ξένης Ταινίας: το 1956 για το "La Strada", το 1957 για το "Le Notti di Cabiria", το 1963 για το "8 ½" και το 1974 για το "Amarcord". Το 1993 η Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου του απένειμε ειδικό βραβείο Όσκαρ για το σύνολο του έργου του. Τη διασημότητα και τη λατρεία του κοινού κατέκτησε με το "La Strada" (1954). Κύκνειο άσμα του ήταν "H φωνή του φεγγαριού" (1990). Στις 3 Αυγούστου του 1993 έπαθε βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο κατά τη διαμονή του σε ξενοδοχείο στο Ρίμινι και στις 31 Οκτωβρίου άφησε την τελευταία του πνοή σε νοσοκομείο της Ρώμης. Λίγους μήνες αργότερα (τον Μάρτιο του 1994) πεθαίνει από καρκίνο η πολυαγαπημένη του Τζουλιέτα Μασίνα. "Ολες οι ταινίες που έχω κάνει αφορούν τις γυναίκες" έγραφε ο Φελίνι. "Είναι μύθος, μυστήριο, γοητεία, ώθηση για μάθηση, μια ματιά στον ίδιο σου τον εαυτό" τόνιζε στο μικρό σημείωμά του για την ταινία του "H πόλη των γυναικών". Από τις ταινίες του πέρασαν πολλές ηθοποιοί. Ο φακός του όμως πάντα γύριζε στον "θηλυκό Σαρλό", τη λατρευτή του Τζουλιέτα Μασίνα, ενώ έριχνε "κλεφτές" ματιές σε άλλες μικρές θεές, όπως η Αννίτα Έκμπεργκ (Σύλβια στο "La Dolce Vita") και η Ανούκ Αιμέ (Μανταλένα στο "La Dolce Vita"). Στις 31 Οκτωβρίου 2003, στην επέτειο των 10 χρόνων από τον θάνατό του, διοργανώθηκε στο Μουσείο Γκούγκενχαϊμ της Νέας Υόρκης έκθεση με 120 σχέδια και σκίτσα του, τα περισσότερα από το "Βιβλίο των ονείρων" ("Libro dei sogni"), δύο συλλογές του Φελίνι με σχέδια και μεταγραφές ονείρων του, φτιαγμένα στο διάστημα των δεκαετιών 1970-1990
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Νίνος Φένεκ Μικελίδης γεννήθηκε στη Λευκωσία το 1936. Σπούδασε ελληνική και αγγλική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και κινηματογράφο στο Λονδίνο και στο Παρίσι. Σκηνοθέτησε τη βραβευμένη σε διάφορα φεστιβάλ (Κάρλοβι Βάρι, Λειψίας και Θεσσαλονίκης) μικρού μήκους ταινία "Κύπρον ου μ΄ εθέσπισεν..." (1962-63), βασισμένη στα ποιήματα του Γιώργου Σεφέρη "Ελένη" και "Σαλαμίνα της Κύπρος". Εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές "Πρώτα φτερουγίσματα", 1955, "Σερενάτα στη Μεσόγειο", 1959, "Ερωτικός Μάης: Ποιήματα 1963-2000" (συγκεντρωτική έκδοση), Κέδρος, 2002, και "Έκλειψη και άλλα ποιήματα", Μεταίχμιο, 2008. Έγραψε μελέτες για τον ελληνικό και ξένο κινηματογράφο και εξέδωσε τα "Ημερολόγιο φυλακής", τα οποία κρατούσε κατά τη διάρκεια της σύλληψής του (1955-56) από τις αγγλικές αρχές της Κύπρου. Από τα ιδρυτικά μέλη της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (ΠΕΚΚ) και για μεγάλο διάστημα αντιπρόεδρος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Κριτικών Κινηματογράφου (FIPRESCI). Κριτικός κινηματογράφου και θεάτρου της εφημερίδας "Ελευθεροτυπία" από το 1975. Από το 1999 μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου (European Film Academy).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Γερμανός σκηνοθέτης (γεν. 1939) του νέου γερμανικού κινηματογράφου του τέλους της δεκαετίας του ΄60, που εμφανίστηκε μαζί με τους Βιμ Βέντερς, Ρ.Β. Φασμπίντερ, Βέρνερ Χέρτσογκ, Μαργκαρέτε Φον Τρότα, κ.ά. Γνωστότερες ταινίες του: "Ο νεαρός Τέρλες", 1966 (πρώτη του ταινία/διασκευή της ομότιτλης νουβέλας του Ρόμπερτ Μούζιλ, συμμετοχή στο Φεστιβάλ Κανών), "Η χαμένη τιμή της Καταρίνα Μπλουμ", 1975 (βασισμένη στο μυθιστόρημα του Χάινριχ Μπέλ), "Το ταμπούρλο", 1979 (βασισμένη στο μυθιστόρημα του Γκύντερ Γκρας, Χρυσός Φοίνικας του Φεστιβάλ Κανών), "Ένας έρωτας του Σουάν", 1984 (βασισμένη στο πρώτο μέρος του μυθιστορήματος του Μαρσέλ Προυστ "Αναζητώντας το χαμένο χρόνο": "Από τη μεριά του Σουάν"), "Homo Faber", 1991 (βασισμένη στο μυθιστόρημα του Μαξ Φρις).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Άγγλος κριτικός της κουλτούρας (1939-1999), ο οποίος, στο πλαίσιο των πολιτισμικών σπουδών, τάραξε αρκετές φορές τα νερά στη Μ. Βρετανία με τις αντισυμβατικές απόψεις του. Δίδαξε επί τρεις, σχεδόν, δεκαετίες αγγλική λογοτεχνία και πολιτισμικές σπουδές στο Manchester Polytechnic (ή Manchester Metropolitan University, όπως ονομάστηκε μετά το 1991). Άσκησε κριτική, μεταξύ άλλων, στο δίκτυο BBC για "παραποιημένη" προβολή των ειδήσεων, στην εφημερίδα "Guardian" αλλά και σε προσωπικότητες όπως οι Isaiah Berlin, Raymond Tallis, Seamus Heaney, Craig Raine, James Beaumont, Frank Kermode και Keith Joseph. Ταυτόχρονα, υπερασπίστηκε το κινηματογραφικό έργο του σκηνοθέτη David Cronenberg. Γνωστότερα βιβλία του είναι: "Poetry as Discourse" (1983), "British Poststructuralism" (1988), "Poetry and Phantasy" (1989), "Literary into Cultural Studies" (1991), "Wordsworth Now and Then" (1993), "Englishness and National Culture" (1999), κ.ά.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
H Katherine Penelope Shonfield (1954-2003) γεννήθηκε στο Λονδίνο, έχοντας ουγγρική καταγωγή από την πλευρά του πατέρα της, και πολωνο-εβραϊκή από την πλευρά της μητέρας της. Σπούδασε αρχιτεκτονική στο Central London Polytechnic και για ένα διάστημα στο Cambridge (το οποίο αντιπαθούσε βαθύτατα), και μετά την αποφοίτησή της, το 1985, δίδαξε θεωρία και ιστορία της αρχιτεκτονικής στο Λονδίνο, στο South Bank Polytechnic (που αργότερα έγινε South Bank University), στο Kingston Polytechnic, στο Central London Polytechnic και στην Ένωση Αρχιτεκτόνων (Architectural Association). Ταυτόχρονα, συνεργάστηκε σαν αρθρογράφος με τα περιοδικά "Building Design" και "Architect΄s Journal". Η προσέγγιση της Σόνφιλντ στην αρχιτεκτονική θεωρία υπήρξε αρκετά αντισυμβατική, χρησιμοποιώντας συχνά αναφορές στη λογοτεχνία και στον κινηματογράφο, ως μέσα για την κριτική της (με βιβλία όπως το "Walls Have Feelings: Architecture, Film and the City", 2000, κ.ά.) Ασχολήθηκε επίσης με τη σύγχρονη τέχνη, πραγματοποιώντας, μεταξύ άλλων, την εγκατάσταση "Dirt is Matter Out of Place" (1991), κατά την οποία γέμισε τις δημόσιες τουαλέτες του Spitalfields με φτερά.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
