Με λεπτή ειρωνεία, άκρα ευαισθησία και αδιόρατο αυτοσαρκασμό πλανιέται ο Βαγγέλης Νέσσης στα δύσκολα μονοπάτια μιας ποίησης απλής, σεμνής, κάπου κάπου καθημερινής, ενίοτε οργισμένης, θωπευτικής και θεραπευτικής στη συλλογή "Κι έγινε η σιωπή ορμή", η οποία αποτελείται από τρεις θεματικές ενότητες: α) Λέξεις Πουλιά (ο Ποιητής), β) Κουφή γενιά, Κούφιες ηγεσίες (ο Πολίτης) και γ) Μια κάποια λύτρωση (ο Άνθρωπος). Η ποίηση του Βαγγέλη Νέσση, αυτή η κιβωτός συναισθημάτων και στοχασμών, μοιάζει με ένα μουσικό όργανο καλά χορδισμένο έτοιμο να ηχήσει στη μεγάλη γιορτή της ζωής και του θανάτου. Ας το πάρουμε λοιπόν στα χέρια μας κι ας ακούσει ο καθένας μας το δικό του τραγούδι. ΣΤΟΥ ΑΕΤΟΥ ΤΟ ΧΝΑΡΙ Και τώρα που το σκοτάδι ενέσκηψε μη φοβηθείς, είναι που προσκαλεί τους γενναίους μπροστάρηδες, τ΄ άβατα μονοπάτια να διανοίξουν. Μη διαλέξεις των υποταγμένων τη διαδρομή, πάνω στο χνάρι τ΄ αετού χάραξε τον βηματισμό σου κι εκπορθητής των στοιχειωμένων κάστρων γίνε.