Ο Ουάνγκ Ουέϊ έζησε ανάμεσα στο 701 και το 761 μ.Χ. περίπου· κατά τη νεότητά του, υπηρέτησε πιστά τον αυτοκράτορα προτού εξαναγκαστεί να μπει στην υπηρεσία του επαναστατημένου Lu Shan Zhang. Όταν εκείνος ηττήθηκε, ο Ουάνγκ Ουέϊ, του οποίου το προσωπικό όνομα ήταν Mo Jie, θα μείνει για ένα διάστημα στη φυλακή προτού αποκατασταθεί και λάβει το επώνυμο wang You Cheng (Wang, υπουργός της Δεξιάς), με το οποίο θα αποκαλέιται εν συνεχεία. Σημειωτέον ότι, μετά τα σαράντα του, θα αποσυρθεί στο κτήμα του παρά τον ποταμό Wang στο Lantian, όπου θα αφιερωθεί αποκλειστικά στη μουσική, την ποίηση και τη ζωγραφική. Υπήρξε θιασώτης του Chan, ενός πνευματικού κινήματος που γέννησε στην Ιαπωνία το Zen και που πηγάζει τόσο από τον βουδισμό όσο και από αυτό που κάποιοι προσπαθούν να ονομάσουν ταοϊσμό. Ενώ τα ποιήματα και οι πραγματείες για τη ζωγραφική του Ουάνγκ Ουέϊ έχουν διασωθεί, τα εικαστικά έργα του έχουν δυστυχώς χαθεί. Το γεγονός είναι ότι, χωρίς αυτό να μειώνει το κύρος του Ουάνγκ Ουέϊ, η εξαφάνιση αυτή τον έχει ενδυναμώσει σε σημείο να τροφοδοτεί την έμπνευση των Κινέζων καλλιτεχνών. Δεν υπάρχει ούτε ένας από αυτούς που δεν έχει φιλοδοξήσει να γεμίσει αυτό το κενό. Από τότε και ύστερα, με αυξημένη την αίγλη του, ο Ουάνγκ Ουέϊ εμφανίζεται ως ο μέγας διδάσκαλος με το αόρατο μελάνι και το αόρατο πινέλο, του οποίου το χέρι οδηγεί τους μεταγενέστερους στην αναζήτηση του τοπίου, στη σύλληψη των αντίστοιχων δυνάμεων του βουνού και του νερού - των δύο στοιχείων που στα κινέζικα σημαίνουν το τοπίο. Χαρακτηριστικά είναι όσα γράφει ο Sung Dong Po (1036 - 1011): «Όταν απολαμβάνεις ένα ποίημα του Mo Jie ((Ουάνγκ Ουέϊ), στο κέντρο του εμφανίζεται η ζωγραφική· όταν αποθαυμάζεις τη ζωγραφική του Mo Jie, στο κέντρο του εμφανίζεται ένα ποίημα».

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]