"Ε, λοιπόν δεν καταλαβαίνω τι το κακό βρίσκετε στο να ξεκινήσει μια κοπέλα μαζί με μια γλυκιά συντροφιά από δύο τρία ακόμα κορίτσια, για ένα υπέροχο ταξίδι με προορισμό τη Βεγγάλη ή τα Μπαρμπέιντος ή δεν ξέρω κι εγώ που, και να παντρευτεί, με το που θα φτάσει, με έναν γοητευτικό και πλούσιο άνδρα. Δεν βλέπω καμία απολύτως δυστυχία σ΄ αυτό." Η συμπάθεια της Τζέιν Όστιν προς τις μη συμβατικές ηρωίδες της είναι εμφανής. Κάτι τέτοιο μπορεί να πιστοποιήσει η κριτική της στάση απέναντι στον καθαρό ρομαντισμό που εξυμνούσε ο 18ος αιώνας, καλλιεργώντας πάθη, προκαταλήψεις, επιφανειακά πρότυπα και ανισότητες.