Μία παρατεταμένη και βαθιά κρίση, όπως αυτή που βιώνει η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, εύλογα προκαλεί πλήθος ερωτημάτων για τα αίτιά της, τις επιπτώσεις της και την αποτελεσματικότητα του τρόπου διαχείρισής της. Οι συγγραφείς αυτού του συλλογικού τόμου κλήθηκαν να απαντήσουν σε έντεκα ερωτήματα, τα οποία κυριαρχούν στο δημόσιο διάλογο για την κρίση και σχετίζονται με τη βιωσιμότητα του δημόσιου χρέους, τη δυνατότητα επίτευξης υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων για μεγάλη χρονική περίοδο, το επίπεδο φορολόγησης, το μέγεθος του δημόσιου τομέα, την αποτελεσματικότητα των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που προωθήθηκαν στις αγορές προϊόντων και εργασίας, την αλληλεγγύη που επέδειξαν οι ευρωπαίοι εταίροι απέναντι στην Ελλάδα και κατά πόσο αυτή υπαγορεύτηκε από την ανάγκη διάσωσης των τραπεζών τους, τη χρήση των πόρων που δανείστηκε η χώρα στο πλαίσιο των προγραμμάτων στήριξης και τη στάση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας έναντι της Ελλάδας.

Πρόκειται για επιστημονικές αναλύσεις, που προσπαθούν να συνθέσουν τις θετικές και αρνητικές όψεις του τρόπου αντιμετώπισης της κρίσης εντός ενός ρεαλιστικού πλαισίου, όπως αυτό περιγράφεται με τη βοήθεια στοιχείων, διεθνών συγκρίσεων αλλά και, συχνά, με το πλεονέκτημα της εκ των υστέρων γνώσης.

Ο τόμος φιλοδοξεί να συνεισφέρει στη διεξαγωγή ενός περισσότερο νηφάλιου και, κυρίως, τεκμηριωμένου δημόσιου διαλόγου. Αυτός είναι άλλωστε και ο βασικός στόχος του Παρατηρητηρίου για την Κρίση του Ελληνικού Ιδρύματος Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ), πρωτοβουλία του οποίου είναι η έκδοση αυτού του συλλογικού τόμου.