Τα κεφάλαια του παρόντος βιβλίου μπορούν να διαβαστούν είτε ως σύνολο είτε αποσπασματικά. Ο αναγνώστης που θα θελήσει να περιπλανηθεί στην ξένη χώρα που αποτελεί για εμάς ο 17ος αιώνας μπορεί να επιλέξει ελεύθερα τη διαδρομή που θα ακολουθήσει. Εάν αρχίσει από το πρώτο κεφάλαιο, θα συναντήσει ανθρώπους που πάσχισαν να αποδείξουν κάτι που σήμερα μοιάζει αυτονόητο: ότι το μυθιστόρημα αποτελεί ένα ξεχωριστό είδος λόγου. Εάν πάλι η επιλογή του είναι να διατρέξει το δεύτερο κεφάλαιο, θα έρθει αντιμέτωπος με το δίλημμα στο οποίο προσέκρουσαν όσοι κλήθηκαν να γράψουν την ιστορία του Λουδοβίκου ΙΔ΄: πώς δηλαδή να συγγράψουν έναν πανηγυρικό χωρίς να δίνουν την εντύπωση ότι κολακεύουν τον υψηλό προστάτη τους. Εφόσον, τέλος, κάποιος προτιμά να ξεκινήσει από το τέλος, θα χρειαστεί να αναλογιστεί μια παράδοξη υπόθεση: ότι η ιστορία μπορεί, τελικά, να είναι ένα καλλιτεχνικό είδος, κάπου ανάμεσα στο θέατρο, το έπος και τη ρητορική. […]

Το αόρατο νήμα που συνδέει τους λόγους περί ιστορίας που διατρέχει η παρούσα μελέτη είναι η διαπίστωση ότι ο στοχασμός επί του παρελθόντος δεν αντιστοιχεί σε μια απλή τεχνική διαδικασία τεκμηρίωσης αλλά, πολύ περισσότερο, σε μια απόπειρα μετάφρασης των προκλήσεων (κοινωνικών, πολιτικών ακόμα και φιλοσοφικών) που θέτει το εκάστοτε παρόν.

[Από την εισαγωγή του βιβλίου]

Ο Νίκος Κοκκομέλης είναι ιστορικός. Ολοκλήρωσε τις πανεπιστημιακές του σπουδές στο Παρίσι (EHESS και PARIS IV) υπό την καθοδήγηση των καθηγητών François Hartog και Gerrard Ferreyrolles. Από το 2015 διδάσκει ιστορία και ιστοριογραφία της νεότερης και σύγχρονης Ευρώπης στο τμήμα Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου, ενώ έχει διδάξει και στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Τα κύρια ερευνητικά του ενδιαφέροντα σχετίζονται με τη γαλλική και αγγλική ιστοριογραφία (16ος-18ος αιώνας), την ιστορία και τη θεωρία της λογοτεχνικής κριτικής, την ιστορία της βιογραφίας και την πολιτισμική ιστορία του νεότερου ελληνισμού (18ος – 19ος αιώνας).

Μελέτες του έχουν δημοσιευθεί σε συλλογικούς τόμους, ελληνικά και διεθνή περιοδικά και πρακτικά συνεδρίων.