Οι διαδόσεις ανά τον κόσμο σχετικά με τους Ιπτάμενους Δίσκους, αποτελεί για ποικίλους λόγους πρόκληση για έναν ψυχολόγο. Το πρωταρχικό ερώτημα -και προφανώς και το σημαντικότερο- είναι το εξής: οι Ιπτάμενοι Δίσκοι είναι πραγματικοί ή απλώς αποκύημα της φαντασίας μας; Στο ερώτημα αυτό δεν έχει επ΄ ουδενί δοθεί ακόμα απάντηση. Αν οι Ιπτάμενοι Δίσκοι είναι πραγματικοί, τότε πώς ακριβώς είναι; Αν είναι προϊόν φαντασίας, τότε γιατί να κυκλοφορούν τέτοιες διαδόσεις; [...] Η πεποίθηση ότι οι Ιπτάμενοι Δίσκοι είναι υπαρκτοί, "εξυπηρετεί" την κοινή γνώμη, ενώ αντίθετα η δυσπιστία πάνω στο θέμα αυτό δεν ενθαρρύνεται. Το γεγονός αυτό δημιουργεί την εντύπωση ότι ο κόσμος έχει παντού την τάση να πιστεύει στην ύπαρξη Ιπταμένων Δίσκων, τάση την οποία ασυνείδητα στηρίζει και ο Τύπος, ο οποίος ουσιαστικά αδιαφορεί για το εν λόγω φαινόμενο. Το αξιοσημείωτο γεγονός αυτό καθ΄ αυτό, αξίζει σαφέστατα το ενδιαφέρον του ψυχολόγου. Γιατί είναι πιο επιθυμητό να υπάρχουν Ιπτάμενοι Δίσκοι από το να μην υπάρχουν; Στις παρακάτω σελίδες, επιχειρώ να δώσω μιαν απάντηση στο ερώτημα αυτό. Απάλλαξα την ύπαρξη λιγοστών, που προορίζονται για τον αναγνώστη που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. (C.G. Jung, απόσπασμα από τον πρόλογο) [...] Το βιβλίο του "Ιπτάμενοι δίσκοι", πρωτοεκδόθηκε στην αγγλική γλώσσα το 1958, και για πολλά χρόνια μετέπειτα ήταν εξαντλημένο, όπως εξακολουθεί και μέχρι σήμερα. Σε αυτό, ο Γιούνγκ δεν ασχολείται με την υλική ύπαρξη ή μη, των ιπτάμενων δίσκων, όσο με την ψυχική τους υπόσταση, δομώντας μία άκρως ενδιαφέρουσα θεωρία πάνω σ΄ ένα μυθολογικό υπόβαθρο που αίρει την υπόστασή του, σε ένα είδος ημι-θρησκευτικής λατρείας, πλαισιωμένο με όνειρα και οράματα. [...] (από το σημείωμα του εκδότη)