Η Κλαίρη Αγγελίδου αποτελεί χαρακτηριστική εκπρόσωπο της κυπριακής λογοτεχνίας. Το έργο της, ποιητικό και πεζογραφικό, διαθέτει όλα εκείνα τα γνωρίσματα τα οποία διαμόρφωσαν τη σύγχρονη εικόνα του κυπριακού ελληνισμού, από τις γεμάτες πατριωτική έξαρση ημέρες του 1955, εποχή του ξεσηκωμού και των θυσιών για την ελευθερία, έως τις οριακές στιγμές του άφατου πόνου του τραυματικού 1974, με την ξένη εισβολή και την κατοχή του βόρειου τμήματος του νησιού, αλλά και εφεξής, έως σήμερα, εποχή κρίσης και προβληματισμού. Η Κύπρος, όπως την παρουσιάζει στα ποιήματά της, διακρίνεται για την ελληνικότητά της, που διαφυλάχθηκε κάτω από όλες τις δυσμενείς συνθήκες οι οποίες την έπληξαν. Με οδηγούς τη μυθική Αφροδίτη και τους αρχαίους Τευκρίδες, τον Αίαντα και τον Τεύκρο, με τις ιστορικές μορφές του Κίμωνα και του Ευαγόρα, που αξιοποιούνται ως βαθμίδες της διαχρονικής παρουσίας του νησιού της, η Κλαίρη Αγγελίδου οδηγείται στα νέα σύμβολα της κυπριακής ιστορίας, στον Πενταδάχτυλο και την αιχμάλωτη Αμμόχωστο, την "ηγαπημένη" πόλη, τους αγνοούμενους και τους πρόσφυγες, συνάπτοντας διαχρονικά τη γενεαλογία με τη σκληρή σύγχρονη πραγματικότητα.