Η γενομένη στο πλαίσιο του νέου ΚΠΔ μεταρρύθμιση των διατάξεων που αφορούν τη θέση του αδικηθέντος ως διαδίκου, αλλά και τις προϋποθέσεις ενεργητικής και παθητικής νομιμοποίησής κινητοποίησε ευλόγως το επιστημονικό ενδιαφέρον, καθόσον η ειδικότερη θεματική έχει ευρύτερες δικαιικές, πρακτικές και κοινωνικές προεκτάσεις, συνδέεται με σύνθετους παράγοντες και συνιστά διαδραστικό και εξελικτικό φαινόμενο.

Στο παρόν έργο καταγράφονται και αναλύονται ειδικά ζητήματα της πράξης, ενώ επιχειρείται να ενταχθούν αυτά συστηματικά και να ερμηνευτούν υπό το φως των αναγκαίων δικαιοκρατικών κριτηρίων και της αξιακής δομής του δικονομικού συστήματός μας. Το έργο αναπτύσσει με ευρύτητα, μεθοδολογική σαφήνεια και αναλυτικότητα το νέο νομικό πλαίσιο του θεσμού της υποστήριξης κατηγορίας, προβαίνοντας σε γόνιμες συγκρίσεις των επιμέρους διατάξεων του προϊσχύσαντος και ισχύοντος ΚΠΔ και σε καίριες διαπιστωτικές κρίσεις που αναδύονται μέσα από τον διάλογο θεωρίας και νομολογίας.

Η ανάπτυξη εκκινεί με μια συνοπτική παράθεση των αλλαγών που επήλθαν στις σχετικές διατάξεις και ακολουθεί η επεξεργασία της νομικής φύσης του θεσμού. Στα επόμενα κεφάλαια διερευνώνται διεξοδικά θεματικές όπως της ενεργητικής νομιμοποίησης του υποστηρίζοντος την κατηγορία και αποτυπώνονται σαφείς θέσεις για μια σειρά ζητημάτων που απασχολούν την επιστήμη. Στη συνέχεια, ιχνηλατείται η νομοθετική πορεία για τη ρύθμιση της παθητικής νομιμοποίησης, οι τυπικές προϋποθέσεις και τα διαδικαστικά στάδια, το δικαίωμα παραίτησης και τα δικαιώματα που αποκτά ο εν λόγω διάδικος, με αναλυτική παράθεση αυτών στα κατ’ ιδίαν διαδικαστικά στάδια και με έμφαση σε όσα του αναγνωρίζονται το πρώτον υπό το ισχύον καθεστώς, ενώ το έργο ολοκληρώνεται με ερμηνευτικές παρατηρήσεις αναφορικά με το ζήτημα της παραπομπής των ανεκκαθάριστων αξιώσεων και του δικαιώματος του διαδίκου να «τρέπει» τη δήλωσή του απλώς προς υποστήριξη της κατηγορίας παραιτούμενος από τις αστικές του διεκδικήσεις.

Από τις ως άνω σύντομες καταγραφές καθίσταται πρόδηλο ότι το παρόν έργο αποτελεί μια σύνθετη επιστημονική συμβολή, χρήσιμη τόσο για τον επιστημονικό διάλογο όσο και για τους εφαρμοστές του Δικαίου.