(...) Η έκθεση «Η υαλουργία των σουλτάνων» συγκεντρώνει περισσότερα από 150 αντικείμενα, αντιπροσωπευτικά δώδεκα αιώνων υαλουργίας. Περιλαμβάνοντας όλους τους βασικούς τύπους προβιομηχανικού γυαλιού από την Αίγυπτο, τη Μέση Ανατολή και την Ινδία, παρουσιάζει ένα πλούσιο απάνθισμα σχημάτων, χρωμάτων και τεχνικών. (...) Δύο είναι τα νήματα που διατρέχουν την ιστορία της υαλουργίας: από τη μια ένας ανθεκτικός στο χρόνο συνδυασμός βασικών τεχνικών, εργαλείων και συνταγών, και από την άλλη οι περίοδοι που έχουν σημαδέψει τα κύματα της ανανέωσης. Μια από τις σπουδαιότερες τεχνικές καινοτομίες υπήρξε η διαδεδομένη χρήση κατά τον 8ο αιώνα των μεταλλικών χρωμάτων. (...) Η έκθεση προβάλλει με ιδιαίτερη έμφαση δύο κατηγορίες αντικειμένων αποφασιστικής σημασίας για την εξέλιξη της ισλαμικής υαλουργίας: τα σκαλιστά και εγχάρακτα του 9ου και του 10ου αιώνα, και τα επίχρυσα σμαλτωμένα του 13ου και του 14ου αιώνα. Θεμελιώνοντας την τέχνη στη σασανιδική παράδοση εγχάραξης του γυαλιού, οι μουσουλμάνοι τεχνίτες άρχισαν τον 9ο αιώνα να δημιουργούν γυάλινα αντικείμενα με εξαιρετικά λεπτοδουλεμένο σκαλιστό διάκοσμο. Οι υαλουργοί κατασκεύαζαν αγγεία διαφόρων ειδών, αρκετά από άχρωμο γυαλί -που στα καλύτερα δείγματα έχει την διαύγεια ορείας κρυστάλλου-, και άλλα -με χρωματική επίστρωση- τα οποία κοσμούσαν με την τεχνική της καμέας. Στα εργαστήρια που αναλάμβαναν το ρετουσάρισμα, τα αντικείμενα σκαλίζονταν, λειαίνονταν και στιλβώνονταν. Τα τελικά προϊόντα συγκαταλέγονται στα διεθνώς καλύτερα δείγματα σκαλιστού γυαλιού, με έντονα έξεργα μοτίβα και τόσο λεπτά τοιχώματα, που τα αντικείμενα ήταν ελαφριά σαν πούπουλα. (...)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]