Γιατί δημιουργούμε θεσμούς; Ποια είναι η δύναμη που μας ωθεί στο `εταιρίζεσθαι`; Η ανάγκη για νόημα μας ωθεί. Η έμφυτη επιστημοφιλία, η περιέργεια, μας κινεί να αναζητούμε και να δημιουργούμε-ευρίσκουμε δεσμούς γνώσης και πεποίθησης, σημασίες με τις οποίες μετασχηματίζουμε την πραγματικότητα.
Οι αισθητηριακές-κινητικές σωματο-ψυχικές συγκινήσεις αναζητούν δεσμούς οι οποίοι τις πλάθουν σε σκέψεις. Η απαρτίωση ανεπεξέργαστων στοιχείων είναι η βασική τάση της φύσης. Οι ιδέες σχηματίζονται από τα ανεπεξέργαστα στοιχεία της εμπειρίας και μέσα στις σχέσεις μας. Είναι θεσμικά φαινόμενα με ιδεολογικό υπόβαθρο. Συλλαμβάνονται μέσα σε μια ομάδα. Σε ευνοϊκές συνθήκες εξελίσσονται, ενώ σε συνθήκες που επικρατεί ο φθόνος εναντίον της δημιουργικότητας καταστρέφονται.
Απευθυνόμαστε στον άλλο για να κατανοήσει και να ερμηνεύσει αυτά που εκφράζουμε. Την πραγματικότητα δεν τη γνωρίζουμε άμεσα. Την αναγνωρίζουμε όταν της δίνουμε σχήματα ιδεών. Την μετασχηματίζουμε. Γνωρίζουμε τις διαδικασίες των αλλαγών της, την ιστορία της. Τη γνώση αναζητούμε. [...]

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]