Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789602212691
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Οι διάσημοι στοχαστές που συγκεντρώνει αυτός ο τόμος, βασισμένος στις εισηγήσεις μιας σημαντικής φιλοσοφικής συνάντησης στο Κάπρι, θέτουν μια σειρά ερωτήματα γύρω από τη θέση και την προοπτική της θρησκείας στη σχέση της με την ηθική και δικαιοσύνη. Ο Ντερριντά δείχνει ότι η επιστροφή του θρησκευτικού στοιχείου είναι συνυφασμένη με μεταβολές στα σύγχρονα μέσα επικοινωνίας, εξετάζοντας μεταξύ άλλων το φαινόμενο των τηλε-ευαγγελιστών, την τηλεοπτική προβολή των περιοδειών του Πάπα και την απεικόνιση και αυτοπαρουσίαση του Ισλάμ. Ο Βάττιμο υποστηρίζει ότι η θρησκευτική πίστη είναι ταυτόχρονα προσωπική εμπειρία και έκφραση ενός ιστορικού ρυθμού στο πλαίσιο του οποίου εμφανίζεται και εξαφανίζεται η θρησκεία. Ο Γκάνταμερα συνδιαλέγεται με τους δύο προηγούμενους, ενώ οι υπόλοιποι συγγραφείς εξετάζουν άλλες όψεις του κρίσιμου αυτού ζητήματος, με φόντο τη νέα άνθηση που παρουσιάζουν οι εκκλησίες, οι σέκτες και οι θρησκευτικές πεποιθήσεις στο γύρισμα του αιώνα.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
O Jacques Derrida γεννήθηκε το 1930 στην Αλγερία. Από το 1960 δίδαξε φιλοσοφία στη Σορβόννη, από το 1965 στην Ecole Normale Superieure και από το 1983 στην Ecole des Hautes Etudes.
Οι ιδέες του Ντεριντά απέσπασαν την προσοχή του κοινού για πρώτη φορά, όταν το 1965 δημοσιεύθηκαν δύο άρθρα του σε παρισινό έντυπο με τίτλο "Critique", όπου ανέπτυσσε τη θεωρία του για τη φύση της γραφής και τα οποία αποτέλεσαν τη βάση για το πρώτο και διασημότερο βιβλίο του με τίτλο "Περί Γραμματολογίας" που εκδόθηκε το 1967. Το ίδιο διάστημα αρθρογραφούσε και στο γαλλικό αριστερό έντυπο "Tel Quel". Από τις αρχές της δεκαετίας του ΄70 "μοιράστηκε" μεταξύ Παρισιού και Νέας Υόρκης. Έχει διδάξει στα πανεπιστήμια του Τζον Χόπκινς, του Γέιλ και της Καλιφόρνια.
Η απονομή τιμητικού διπλώματος στον Ντεριντά το 1992 από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων στους κόλπους της ακαδημαϊκής κοινότητας. Ηταν τέτοια η διαμάχη που οι καθηγητές αναγκάστηκαν να θέσουν το ζήτημα σε ψηφοφορία.
Ο Ντεριντά έγινε γνωστός αλλά και δέχθηκε επικρίσεις κυρίως για την ανάπτυξη, στα τέλη της δεκαετίας του 1960, μιας άλλης προσέγγισης των φιλοσοφικών κειμένων. Η λεγόμενη θεωρία της "αποδόμησης", η οποία επικεντρώνεται στην ασάφεια και στην αντίφαση στο νόημα. Ο Ντεριντά φθάνει στο συμπέρασμα ότι τα γραπτά κείμενα αντιφάσκουν μεταξύ τους και πως η αποδόμηση αντιστέκεται στην τυραννία της εύκολης απάντησης.
Είχε μετάσχει σε εκστρατείες για την προάσπιση των δικαιωμάτων των μεταναστών στη Γαλλία, είχε διαδηλώσει κατά του απαρτχάιντ στη Νότιο Αφρική και υπέρ των αντιφρονούντων στην κομμουνιστική Τσεχοσλοβακία.
Κυριότερα έργα του: "L΄ Ecriture et la Difference" (1967), "La Voix et le Phenomene" (1967), "La Dissemination" (1972), "Positions" (1972), "L΄ Archeologie du Frivole" (1973).
Πέθανε μετά από μάχη με τον καρκίνο (που είχε διαγνωστεί ένα χρόνο πριν), στις 9 Οκτωβρίου του 2004, στα 74 του, σε νοσοκομείο του Παρισιού.
Ο Χανς-Γκέοργκ Γκάνταμερ (1900-2002) υπήρξε ο κορυφαίος εκπρόσωπος της φιλοσοφικής ερμηνευτικής στον 20ό αιώνα, συνενώνοντας στο εσωτερικό του έργου του επιδράσεις προερχόμενες από την αρχαία ελληνική και την κλασική γερμανική φιλοσοφία, καθώς επίσης και από τη θεμελιώδη οντολογία του Μάρτιν Χάιντεγκερ. Σημαντικότερο έργο του: "Αλήθεια και Μέθοδος" ("Wahrheit und Methode", 1960).
