Η θεία Τούλα, που έχει θεωρηθεί ένα από τα εκατό καλύτερα ισπανόφωνα μυθιστορήματα του εικοστού αιώνα (εφημερίδα El Mundo), αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα έργα του μεγάλου Ισπανού συγγραφέα και φιλοσόφου. Το κείμενο, ένα εξαιρετικό ψυχογράφημα, παγιδεύει τον αναγνώστη με τη γρήγορη και απροσδόκητη πλοκή, τους ζωντανούς διάλογους, τις συγκρούσεις και τις αντιφάσεις του εσωτερικού κόσμου των ηρώων, ενώ δεν προσφέρει ρεαλιστικές περιγραφές ούτε και σαφείς εξηγήσεις, απέχοντας έτσι από τα σύγχρονά του μυθιστορήματα.
Όπως γράφει ο Unamuno σε ένα γράμμα στον φίλο του Joan Maragall το 1902, πρόκειται για (...) την ιστορία μιας νέας που απορρίπτοντας μνηστήρες μένει ανύπαντρη για να μεγαλώσει κάποια ανίψια, παιδιά της αδερφής της που πεθαίνει. Μένει με τον κουνιάδο, τον οποίο απορρίπτει για σύζυγο, επειδή δεν θέλει να λερώσει με το συζυγικό καθήκον το περιβάλλον αγνότητας όπου αναπνέουν τα παιδιά της.(...)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]