Πώς θα κάνουμε τις οικογένειές μας να αντέξουν στο χρόνο, όταν τόσες άλλες γύρω μας, διαλύονται; Μ` αυτόν τον προβληματισμό της, η συγγραφέας εκφράζει τις βαθύτερες ανησυχίες των γονιών του σημερινού πολυάσχολου και πιεστικού κόσμου μας. Και σ` αυτό το βιβλίο μας δίνει την απλή αλλά και ελκυστική άποψή της. Γεμάτο από τρυφερές τελετουργίες (καθημερινές και γιορτινές), και όλο φαντασία τρόπους για να ζούμε μαζί ως οικογένεια. Γεμάτο, ακόμα, από παλιές παραδόσεις προσαρμοσμένες στη σημερινή εποχή, το βιβλίο της μας φέρνει σε επαφή με τα ακαθόριστα εκείνα πράγματα που δημιουργούν μια οικογένεια - που υφαίνουν εκείνη τη χρυσή και αδιόρατη κλωστή του οικογενειακού πνεύματος. Μας δείχνει ακόμα, πώς η χρήση του παιχνιδιού, η ενσωμάτωση απλών καθημερινών κοινών εμπειριών δημιουργεί δεσμούς μέσα στην οικογένεια, που μπορούν να κρατήσουν μια ζωή. Ας ανακαλύψουμε, λοιπόν τι σημαίνει να παίζουμε, όχι μόνο με τα παιδιά μας, αλλά και με το σύντροφό μας. Να δημιουργήσουμε μια πνευματική ζωή διαφορετική από εκείνη της οικογένειας όπου μεγαλώσαμε. Να δεχτούμε ότι και τα παιδιά μας μπορούν να μας οδηγήσουν σ` αυτήν όπως κι εμείς μπορούμε να είμαστε οι καθημερινοί ήρωες για τα παιδιά μας, ενώ ταυτόχρονα προσπαθούμε να τα βγάλουμε πέρα με τον αγχωτικό τρόπο της ζωής μας. Η Τέχνη της Οικογένειας θα εμπνεύσει τους γονείς, τις οικογένειες που σχηματίστηκαν μετά από διαζύγια (τις αναδημιουργημένες ή τις οικογένειες που τα μέλη της ζουν σε απόσταση ο ένας από τον άλλο), να δημιουργήσουν το χώρο εκείνο που προσφέρει καταφύγιο στο πνεύμα μας, . . . το χώρο που ονομάζουμε `σπιτικό`.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]