Η σεξουαλική αγωγή είναι δουλειά του σπιτιού, των γονέων, και του σχολείου, των δασκάλων και των παιδαγωγών. Σε αυτούς ανατίθεται το βαρύ καθήκον να καθοδηγήσουν και να διαφωτίσουν τα μικρά παιδιά και τους νέους. Και εδώ εμφανίζεται το πρόβλημα μέσα από το πρόβλημα: Πόσο καλά μπορούν να κάνουν αυτοί τη δουλειά τους; Είναι κατάλληλα προετοιμασμένοι, είναι κατάλληλα εφοδιασμένοι με γνώση και, το κυριότερο, είναι οι ίδιοι διαφωτισμένοι και αποκαθαρμένοι;
Η σεξουαλική αγωγή είναι παιδί της ψυχανάλυσης, είναι μια «εφεύρεση» του εικοστού αιώνα. Για να υπάρξει σεξουαλική αγωγή, προϋποτίθεται γνώση της σεξουαλικότητας. Και η γνώση της σεξουαλικότητας, και ειδικά του παιδιού, ξεκινά με τον Φρόυντ. Ο Φρόυντ παρέθεσε μια μεγαλειώδη διερεύνηση της σεξουαλικότητας του παιδιού, που έκτοτε αποτελεί αφετηρία και τέρμα κάθε ενασχόλησης με το θέμα αυτό.
Στο πνεύμα της ψυχαναλυτικά οριζόμενης σεξουαλικής αγωγής κινείται και το περιεχόμενο αυτού του βιβλίου. Πέρα από μελέτες του Φρόυντ, του Ράιχ και του Γιουνγκ περιλαμβάνει μελέτες σύγχρονών τους ψυχαναλυτών και παιδαγωγών, άγνωστων δυστυχώς στην Ελλάδα, πολλοί από τους οποίους είναι μεγάλα ονόματα της ψυχανάλυσης, όπως ο ψυχαναλυτής και παιδαγωγός Ζίγκφριντ Μπέρνφελντ, ο παιδαγωγός Χανς Τσούλιγκερ και ο ψυχαναλυτής και παιδαγωγός Χάινριχ Μενγκ.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
Ο πατέρας της ψυχανάλυσης γεννήθηκε το 1856 στο Φράιμπεργκ της Μοραβίας, από γονείς εβραϊκής καταγωγής. Σπούδασε ιατρική στη Βιέννη. Μαθητής του περίφημου Γάλλου νευρολόγου Σαρκό στη Σαλπερτιέρ (1885-86), επιστρέφει στη Βιέννη και αρχίζει να ασκεί το επάγγελμά του σε συνεργασία με τον Μπρόιερ (1895-1897), χρησιμοποιώντας την ύπνωση για τη διερεύνηση του ψυχικού κόσμου των ασθενών του. Η θεμελίωση της θεωρίας του για τις ψυχικές παθήσεις και την τεχνική της ψυχανάλυσης συναντά την εχθρότητα όλου του ιατρικού κατεστημένου. Ωστόσο η πελατεία του πληθαίνει καθημερινά και βρίσκει οπαδούς στη νεώτερη γενιά ιατρών. Το 1938, μετά την κατάληψη της Αυστρίας απ΄ τους ναζιστές, καταφεύγει στο Λονδίνο με την κόρη του Άννα. Υποφέρει από καρκίνο του λάρυγγα. Ενώ εργάζεται πάνω σε μια ψυχαναλυτική μελέτη για τον "Χίτλερ και το Ναζισμό", μια προσβολή τον ρίχνει καταγής και εκπνέει τη νύχτα της 23ης προς την 24η Σεπτεμβρίου 1939. Στα σημαντικότερα έργα του περιλαμβάνονται: "Μελέτες για την υστερία", 1895, "Η ερμηνεία των ονείρων", 1900, "Μελέτη για τα όνειρα", 1901,"Ψυχοπαθολογία της καθημερινής ζωής", 1901, "Τρία δοκίμια για τη θεωρία της σεξουαλικότητας", 1903, "Τοτέμ και ταμπού", 1913, "Εισαγωγή στην ψυχανάλυση", 1916, "Το εγώ και το εκείνο", 1923, "Νεύρωση και ψύχωση", 1924, "Αναστολές, συμπτώματα και άγχος", 1926, "Η αρρώστια του πολιτισμού", 1930, "Η γυναικεία σεξουαλικότητα", 1931, "Σχόλιο για τον αντισημιτισμό", 1938, "Ο Μωυσής και ο μονοθεϊσμός", 1939.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
