Γιάννης Βαρβέρης (Μεταφραστής)

Ο Γιάννης Βαρβέρης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1955. Σπούδασε νομικά. Εξέδωσε επτά ποιητικές συλλογές. Επίσης μετέφρασε και εξέδωσε Αριστοφάνη, Μένανδρο, Μολιέρο, Μαριβώ, Ουίτμαν, Σαντράρ, Πρεβέρ, Μρόζεκ, Κάριγκτον, Φέρρε, Μπρασένς καθώς και μια ανθολογία για το θάνατο. Από το 1976 γράφει κριτική θεάτρου (περ. "Τομές", "Η λέξη", εφημ. "Καθημερινή"). Αυτά και άλλα θεωρητικά κείμενα για το θέατρο συγκέντρωσε για το θέατρο σε τέσσερις τόμους ("Η κρίση του θεάτρου" -τρεις τόμοι, "Πλατεία θεάτρου"). Το 1996 του απονεμήθηκε το Κρατικό βραβείο Κριτικής - Δοκιμίου. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί σε ανθολογίες στα αγγλικά, στα γαλλικά, στα γερμανικά, στα ιταλικά, στα ισπανικά και στα ρουμάνικα. Μεταφράσεις αττικής και νέας κωμωδίας έχουν παρουσιαστεί στην Επίδαυρο και σε άλλα θέατρα. Το 2001 του απονεμήθηκε το Βραβείο Καβάφη. Το 2010 τιμήθηκε με το Βραβείο Ποιήσεως του Ιδρύματος Πέτρου Χάρη της Ακαδημίας Αθηνών, για το σύνολο του ποιητικού του έργου. Είναι μέλος της Εταιρίας Συγγραφέων. Εργογραφία Ποίηση -Εν φαντασία και λόγω, Αθήνα, Κούρος, 1975, Αθήνα, Ύψιλον, 1984 -Το ράμφος, Τραμ, 1978, Αθήνα, Ύψιλον, 1984, -Αναπήρων Πολέμου, Αθήνα, Ύψιλον, 1982, -Ο θάνατος το στρώνει, Αθήνα, Ύψιλον 1986, -Πιάνο βυθού, Αθήνα, Ύψιλον 1991, -Ο κύριος Φογκ, Αθήνα, Ύψιλον, 1993, -Άκυρο θαύμα, Αθήνα, Ύψιλον, 1996, -Ποιήματα 1975-1996, (συγκεντρωτική έκδοση), Αθήνα, Κέδρος, 2000, Κριτική Θεάτρου -Κρίση του θεάτρου (1976-1984), Αθήνα, Καστανιώτης, 1985 -Κρίση του θεάτρου Β΄(1976-1984), Αθήνα, Εστία, 1991 -Πλατεία θεάτρου, δοκίμια, Σοκόλης, 1994. -Κρίση του θεάτρου Γ΄(1976-1984), Σόκολης, 1995. Δοκίμια -Σωσίβια λέμβος, λογοτεχνικά δοκίμια, Αθήνα, Καστανιώτης, 1999 Ανθολογία -Ελληνική Ποιητική Ανθολογία Θανάτου του εικοστού αιώνα (με τον Κ.Γ. Παπαγεωργίου), Αθήνα, Καστανιώτης, 1996. Μελέτη -Κρίτων Αθανασούλης: μια παρουσίαση, Αθήνα, Γαβριηλίδης, 2001. Μεταφράσεις -Λ. Φερρέ: Μια πρώτη παρουσίαση, Αθήνα, Κούρος, 1976 -Ζ. Πρεβέρ: Θέαμα και ιστορίες, ποιήματα, Αθήνα, Νεφέλη, 1982 -Λ. Κάριγκτον, Η αρχάρια και άλλα διηγήματα, Αθήνα, Ύψιλον 1982. -Ζ. Μπρασένς, Ο γορίλας και άλλα ποιήματα, Αθήνα, Ύψιλον, 1983 -Σλ. Μρόζεκ, Δεύτερη υπηρεσία, θέατρο, Αθήνα, Δωδώνη, 1985 -Μ. Σαντράρ, Πάσχα στη Νέα Υόρκη, ποιήματα, Αθήνα, Υάκινθος - Ρόπτρον, 1987, Αθήνα, Ύψιλον, 1999 -Μολιέρου, Ζωρζ Νταντέν, θέατρο, 1991 -Ο. Ουίτμαν, Στη γαλάζια όχθη της Οντάριο, ποίημα, Αθήνα, Ρόπτρον, 1992, Αθήνα, Ύψιλον, 1999. -Μαριβώ, Η ψευτροϋπηρέτρια, Θέατρο, Αθήνα, Δωδώνη, 1998 -Μενάνδρου, Σαμία, θέατρο, Αθήνα, Πατάκης, 1997 -Αριστοφάνους, Όρνιθες, θέατρο, Αθήνα, Πατάκης, 1998 -Μενάνδρου, Επιτρέποντες, θέατρο, Αθήνα, Πατάκης, 1998 -Αριστοφάνους, Λυσιστράτη, θέατρο, Αθήνα, Πατάκης, 1998 -Αριστοφάνους, Ειρήνη, θέατρο, Αθήνα, Πατάκης, 2000 -Μενάνδρου, Δύσκολος, θέατρο, Αθήνα, Πατάκης, 2001 -Αριστοφάνους, Πλούτος, θέατρο, Αθήνα, Πατάκης, 2001.

Δήμητρα Μπαστούνη (Μεταφραστής)

Μαρία Πορτολομαίου - Λάζου (Υπεύθυνος Σειράς)

Η Μαρία Πορτολομαίου γεννήθηκε στις 15 Αυγούστου 1946 στην Τιθορέα Λοκρίδας. Συγγραφέας, μεταφράστρια, ηθοποιός και σκηνοθέτης, σύζυγος του Βαγγέλη Λάζου των εκδόσεων "Δωδώνη" (Αθήνα - Γιάννενα). Έργα της: "Μια ζωή Μαρία", ποίηση, "Η διάρρηξη", διηγήματα, "Μακρυγιάννη, οράματα;", σύνθεση κειμένων για το θέατρο, "Ρωμαίος, Ιουλιέτα και μετά τι;", θεατρικό, "Τα δυο αδέρφια μου... κι εγώ", λογοτεχνία για παιδιά, "Επειδή... κουράστηκαν", λογοτεχνία για παιδιά. Έχει μεταφράσει στα ελληνικά θεατρικά των Ζενέ, Καμύ, Ιονέσκο, Ζιρωντίν, Σαλακρού, κ.ά., και έχει την ευθύνη της θεατρικής σειράς των εκδόσεων "Δωδώνη".

Pierre Carlet de Chamblain de Marivaux (Συγγραφέας)

Ο Πιερ Καρλέ ντε Σαμπλαίν ντε Μαριβώ γεννήθηκε στο Παρίσι στις 4 Φεβρουαρίου 1688. Ακολουθώντας τα ίχνη του πατέρα του άρχισε να σπουδάζει νομική, αλλά στα 20 γράφει ήδη το πρώτο του έργο "Ο δίκαιος και συνετός πατέρας". Περιστασιακά δημοσίευσε άρθρα στο περιοδικό Nouveau Mercure, ώσπου το 1719 δημιούργησε το δικό του περιοδικό, Spectateur Francais (1720-1724). Η απώλεια της περιουσίας του (1720) και ο θάνατος της γυναίκας του Κολόμπ (1723) τον ώθησαν να ασχοληθεί πιο σοβαρά με τη συγγραφή θεατρικών έργων: Διπλή απιστία (1723), Το νησί των σκλάβων (1725), Το παιχνίδι του έρωτας και της τύχης (1730), Ο θρίαμβος του έρωτα (1732), Η κληρονομιά (1736), Η φιλονικία (1744). Το 1742 έγινε επίσημο μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας. Πέθανε στο Παρίσι στις 12 Φεβρουαρίου 1763.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα