Εξαντλημένο στον εκδοτικό οίκο
ISBN:
9789600339550
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
`Ανατριχιαστική περιγραφή μιας προχωρημένης σήψης, αποθέωση του κυνισμού ή όψιμος συνειδησιακός απολογισμός; Ό, τι και να `ναι, το νέο μυθιστόρημα του συγγραφέα θα συζητηθεί και θα διχάσει`. `Δημήτρης Χουλιαράκης, Elle`
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
Ο Πέτρος Τατσόπουλος γεννήθηκε στο Ρέθυμνο τον Δεκέμβριο του 1959. Σπούδασε οικονομικά και πολιτικές επιστήμες. Εργάστηκε ως ασκούμενος κοινωνικός λειτουργός, συν-σεναριογράφος (Οι απέναντι [1981] του Γιώργου Πανουσόπουλου, Υπόγεια διαδρομή [1983] του Απόστολου Δοξιάδη), δημοσιογράφος, σύμβουλος εκδόσεων και παρουσιαστής πολιτιστικών εκπομπών στη δημόσια και στην ιδιωτική τηλεόραση: "Πνεύμα αντιλογίας" (ΕΤ-1, 1999-2000), "Μεγάλοι Έλληνες-Ελευθέριος Βενιζέλος" (ΣΚΑΪ, 2009), 1821 (ΣΚΑΪ, 2011), "Μπρα ντε Φερ" (Action 24, 2014). Μαζί με τον Κώστα Μουρσελά, τον Γιώργο Σκούρτη και τον Αντώνη Σουρούνη μετείχε στο "Παιχνίδι των Τεσσάρων" (1998). Έχει δημοσιεύσει είκοσι βιβλία. "Ανάμεσά τους: Οι ανήλικοι" (1980), "Το παυσίπονο" (1982), "Η καρδιά του κτήνους" (1987 - μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον Ρένο Χαραλαμπίδη το 2005), "Η πρώτη εμφάνιση" (1994), "Τιμής ένεκεν" (2004), "Η καλοσύνη των ξένων" (2006), "Νεοέλληνες" (2007), "Ο Σίσυφος στο μπαλκόνι" (2009 - Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών), "Το βιβλίο για τα βιβλία" (2010), "Ήμουν κι εγώ εκεί" (2016), "Γκαγκάριν" (2016). Διηγήματα και μυθιστορήματά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, τουρκικά και τσεχικά. Μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Εταιρείας Συγγραφέων την περίοδο 2001-2003, υπό την προεδρία του Βασίλη Βασιλικού, και βραχύβιος αντιπρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου το 2010. Τον Μάιο του 2012 εκλέχτηκε βουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ. Συμμετείχε στην ελληνική κοινοβουλευτική αντιπροσωπεία στο Συμβούλιο της Ευρώπης (2012-2013). Από τον Ιανουάριο του 2014 έως το τέλος της ίδιας χρονιάς ήταν ανεξάρτητος βουλευτής. Έχει δύο παιδιά, τον Γιάννη και τη Δανάη.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο συγγραφέας ξέρει πολύ καλά το χώρο του θεάματος. Έπιασα στιγμές τον εαυτό μου να ζητά να μην ανακατευεί ποτέ με τον ελληνικό κινηματογράφο τόσο επίσημα (αν κι εφόσον). Με παρακίνησε η Καλοσύνη των Ξένων να γνωρίσω και τα άλλα έργα του συγγραφέα. Δεν μπορώ να πω ότι απογοητεύτηκα ούτε ενθουσιάστηκα. Φοβερή ροή και αφήγηση και στη μέση ένα μεγάλο κουβάρι: η κυρίως υπόθεση από την πραγματική (;) όψη. Και στο τέλος κάτι ψιχουλάκια για να κλείσουμε. Νταξ καλο είναι αλλά άλλα περίμενα. ΛΊγο στο στήσιμο πάει πίσω όμως σαν πένα είναι καλή. Πάνος Τουρλής