Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται σε 1-3 εργάσιμες
ISBN:
9789601507026
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Η μέθοδός της συνίσταται στον συνδυασμό της παραγωγικής (αρχές διέπουσες την εικονικότητα) και της επαγωγικής μεθόδου (τυποποίησης των εμφανισθεισών στην πλουσιότατη νομολογία περιπτώσεων εικονικότητας). Τελικός σκοπός της μελέτης είναι η δημιουργία συστήματος στάθμισης συμφερόντων των εμπλεκομένων στην εικονικότητα μερών και η τελολογική προσέγγιση της προβληματικής. Τον ίδιο σκοπό υπηρετεί και η ιστορικοσυγκριτική θεώρηση της εικονικότητας.
Η μελέτη επιχειρεί πρώτον την δημιουργία συστήματος λύσεων στα προβλήματα υποκειμενικής εικονικότητας. Στο πλαίσιο αυτό εξετάζονται: -η ακυρότητα συμβάσεων του αστικού και εμπορικού δικαίου, - η ακυρότητα δικαιοπραξιών του οικογενειακού δικαίου, -η ισχύς καλυπτομένων δικαιοπραξιών, - η εικονικότητα περί το πρόσωπο ή το τίμημα επί πωλήσεως ακινήτων, η αρνητική και θετική προστασία τρίτων, - η προστασία τρίτων επί κεφαλαιουχικών εταιρειών και χρηματιστηριακών συναλλαγών. Σε δεύτερο επίπεδο η μελέτη θεμελιώνει την έννοια της αντικειμενικής εικονικότητας προς επίλυση των προβλημάτων της καταστρατήγησης κανόνων δικαίου και της κατάχρησης θεσμών.
Η υποκειμενική εικονικότητα αντιμετωπίζεται με την σύνθεση των αρχών της ιδιωτικής αυτονομίας και της καλής πίστης. Η αντικειμενική και η μη δικαιοπρακτική εικονικότητα εντάσσονται στον χώρο της μεθοδολογίας του δικαίου.
Περαιτέρω ζητήματα που εξετάζονται στην μελέτη είναι ενδεικτικά τα ακόλουθα: - η διάκριση της εικονικότητας από την κρυψιβουλία, από τον αστεϊσμό και από τα παρένθετα πρόσωπα, - η σχέση της εικονικότητας με τις διατάξεις περί μερικής ακυρότητας, - η συρροή με λόγους ακυρωσίας, -οι αξιώσεις από αδικοπραξία, αδικαιολόγητο πλουτισμό και μη γνήσια διοίκηση αλλοτρίων που γεννώνται εξαιτίας της εικονικότητας, - η σχέση των διατάξεων εκτός ΑΚ που αναφέρονται στην εικονικότητα με τις διατάξεις του ΑΚ.
Ο Απόστολος Γεωργιάδης, είναι από το 2003 Επίτιμος Καθηγητής στη Νομική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου δίδασκε ως Καθηγητής από το έτος 1973. Προηγουμένως, υπήρξε Καθηγητής στην Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου του Μονάχου, όπου δίδασκε από το 1967 μέχρι και το 1973. Οι κύριοι τομείς διδασκαλίας του είναι το αστικό και το εμπορικό δίκαιο, με ιδιαίτερη έμφαση στις συμβάσεις και τις αδικοπραξίες. Έχει σημαντική συγγραφική δραστηριότητα σε όλους τους τομείς του αστικού δικαίου. Περαιτέρω είναι μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και ιδρυτής και διευθυντής του νομικού περιοδικού Χρονικά Ιδιωτικού Δικαίου. Ολοκλήρωσε τις νομικές σπουδές του στη Νομική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου έλαβε το πτυχίο της Νομικής το 1956. Το 1962 έλαβε το διδακτορικό του τίτλο από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου του Μονάχου (Dr.Jur.), όπου στη συνέχεια ανακηρύχθηκε υφηγητής το 1967 και καθηγητής το 1970. Επιπροσθέτως, παράλληλα με τη διδακτική του δραστηριότητα, είναι εταίρος (senior partner) στη δικηγορική εταιρεία «Απόστολος Γεωργιάδης και Συνεργάτες», την οποία ίδρυσε το 1989. Η επαγγελματική του ενασχόληση εστιάζεται σε υποθέσεις αστικού και εμπορικού δικαίου.
Γεννήθηκε στα Tρίκαλα της Θεσσαλίας. Σπούδασε στη Nομική Σχολή του Πανεπιστημίου Aθηνών, όπου αναγορεύτηκε διδάκτορας. Άσκησε το δικηγορικό λειτούργημα και το 1953 εκλέχτηκε υφηγητής της Πολιτικής Δικονομίας στο Πανεπιστήμιο Aθηνών, το 1956 εντεταλμένος υφηγητής και το 1969 τακτικός καθηγητής. Yπηρέτησε ως νομικός σύμβουλος στην Eθνική Tράπεζα της Eλλάδος και υπήρξε μέλος της Aναθεωρητικής Eπιτροπής για τη σύνταξη της νέας Πολιτικής Δικονομίας. Διετέλεσε υφυπουργός Eθνικής Oικονομίας στην υπηρεσιακή κυβέρνηση του Γ. Θεοτόκη (1950) και υπουργός Eσωτερικών στην υπηρεσιακή κυβέρνηση Kαραμανλή (1977), ως και πρύτανης του Πανεπιστημίου Aθηνών (1975-1976). Eπίτιμος διδάκτορας των Πανεπιστημίων Tubingen, Aριστοτελείου Θεσσαλονίκης και Erlangen-Nurnberg. Eπίτιμος καθηγητής Πανεπιστημίου Aθηνών (1999). Πρόεδρος της Aκαδημίας (1999), Πρόεδρος της Eνώσεως των Δικονομολόγων. Kύρια αυτοτελή έργα: H αναγνωριστική αγωγή κατά το ελληνικόν δικονομικόν δίκαιον (1947), - H πιθανολόγησις εν τω αστικώ και δικονομικώ δικαίω (1952), - Mελέται Γενικής Θεωρίας του Δικαίου και Aστικού Δικονομικού Δικαίου I, (1983), II, (1997), - Tο πρόβλημα της έννοιας του δικαιϊκού πλάσματος (1998): Le probleme de la fiction juridique (2001, έκδοση της Aκαδημίας Aθηνών).
Διακρίσεις: Tαξιάρχης του Φοίνικος, Aνώτερος Tαξιάρχης του Φοίνικος, (1976), Aνώτερος Tαξιάρχης της Tιμής, (1999).
