Προσωρινά μη διαθέσιμο
Καλέστε μας για πληροφορίες
ISBN:
9789609421157
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
(...) Το σημαντικότερο βίωμά μου ήταν μια ανάρρωση. Ο Βάγκνερ ανήκει απλώς σε μια από τις αρρώστιές μου. Όχι πως θέλω να φανώ αγνώμων απέναντι σ` αυτή την αρρώστια. Υποστηρίζοντας σ` αυτό το κείμενο πως ο Βάγκνερ βλάπτει, επιθυμώ εξίσου να πω ότι είναι και απαραίτητος - στον φιλόσοφο. Άλλοι μπορούν να επιβιώσουν μια χαρά χωρίς τον Βάγκνερ: ο φιλόσοφος όμως δεν είναι ελεύθερος να παραμερίσει τον Βάγκνερ. Πρέπει να είναι η κακή συνείδηση της εποχής του - γι` αυτό πρέπει να τη γνωρίζει όσο γίνεται καλύτερα. Ποιος είναι καλύτερος οδηγός για τον λαβύρινθο της μοντέρνας ψυχής από τον Βάγκνερ, πού θα βρίσκαμε πιο εύγλωττο ψυχολόγο από τον Βάγκνερ; Μέσω του Βάγκνερ η νεωτερικότητα μιλά την πιο μύχια γλώσσα της: δεν κρύβει ούτε τα καλά, ούτε τα κακά της, έχει απαλλαγεί από όλες τις ντροπές της. Και ανάποδα: υπολογίζει κανείς με ακρίβεια την αξία του μοντέρνου όταν έχει ξεκαθαρίσει μέσα του τα καλά και τα κακά του Βάγκνερ. Το καταλαβαίνω απολύτως να λέει ένας μουσικός σήμερα `μισώ τον Βάγκνερ, αλλά δεν αντέχω πια καμιά άλλη μουσική`. Θα καταλάβαινα όμως κι έναν φιλόσοφο που θα υποστήριζε: `Ο Βάγκνερ ανακεφαλαιώνει τη νεωτερικότητα. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος, πρέπει πρώτα να γίνουμε βαγκνεριστές...`.
[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]
Ο Φρίντριχ Νίτσε γεννήθηκε το 1844 στο Ρέκεν, κοντά στη Λειψία. Σε ηλικία πέντε ετών έχασε τον πατέρα του, προτεστάντη πάστορα. Έπειτα από λαμπρές σπουδές κλασικής φιλολογίας στη Βόννη και στη Λειψία, έγινε, σε ηλικία εικοσιπέντε ετών, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Βασιλείας. Εκείνη την εποχή γνώρισε το έργο του φιλόσοφου Σοπενάουερ και συνδέθηκε φιλικά με τον μουσικοσυνθέτη Ρίχαρντ Βάγκνερ. Πολύ σύντομα ο Νίτσε θα χαράξει το δικό του δρόμο. Παραιτείται από τη θέση του στο Πανεπιστήμιο, απομακρύνεται από τις θεωρίες του Σοπενάουερ και διακόπτει τη σχέση του με τον Βάγκνερ. Ζώντας περιπλανώμενη ζωή, σε μικρές πανσιόν της Ελβετίας, της Ιταλίας και της νότιας Γαλλίας, αφοσιώνεται στην κριτική της μεταφυσικής, της ηθικής, της θρησκείας και των άλλων πλευρών του δυτικού πολιτισμού γράφοντας ασταμάτητα. Έργα του η "Γέννηση της τραγωδίας" (1872), οι "Παράκαιροι στοχασμοί" (1873-1876), το "Ανθρώπινο, υπερβολικά ανθρώπινο" (1878-1879), η "Χαραυγή" (1881), η "Χαρούμενη γνώση" (1882), το "Πέρα από το καλό και το κακό" (1886), η "Γενεαλογία της ηθικής" (1887), το "Λυκόφως των ειδώλων" (1888), ο "Αντίχριστος" (1888), το "Ίδε ο άνθρωπος" (1888) και η ανολοκλήρωτη "Θέληση για δύναμη" (1883-1888). Ανάμεσά τους το κορυφαίο του, το "Έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα" (1883-1885). Ο Νίτσε πέθανε το 1900, σε ηλικία πενήντα έξι ετών, αφού πέρασε τα δέκα τελευταία χρόνια της ζωής του έχοντας χαμένα τα λογικά του.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
