Η μονογραφία του Μιχαήλ Β. Σακελλαρίου, `Η Πελοπόννησος κατά την δευτέραν τουρκοκρατίαν (1715-1821)`, αρθρώνεται σε δύο μέρη (πέντε και επτά κεφάλαια) και τρία παραρτήματα. Από θεματογραφική άποψη πραγματεύεται την οικονομία, την κοινωνία, την δημογραφία, την οθωμανική διοίκηση, την ελληνική αυτοδιοίκηση, τις σχέσεις μεταξύ των συνοίκων Οθωμανών και Ελλήνων, την ενδοελληνική κοινωνική διαστρωμάτωση και τις συναφείς ταξικές τριβές. Επίσης, το φαινόμενο της ελληνικής εθνοαπελευθερωτικής επαναστατικότητας και τις ένοπλες συγκρούσεις. Το έργο πρόσφερε πολλά νέα δεδομένα και πρωτότυπα πορίσματα, τα οποία επιβεβαιώθηκαν από νεότερες έρευνες, βασιζόμενες σε διαφορετικές πηγές. Γενικότερα, `Η Πελοπόννησος κατά την δευτέραν τουρκοκρατίαν (1715-1821)` αποτέλεσε σταθμό στην εν γένει ιστορία των ιστορικών συνθέσεων στην Ελλάδα. Τόσο μάλλον που, μολονότι γραμμένο κατά τα έτη 1934-1936, συνέπλεε με την σχολή των Annales που εκείνη την εποχή έκανε τα πρώτα βήματά της (1929 κ.έ.). Είναι αξιοσημείωτο ότι ο συγγραφέας δεν είχε ακόμη ακούσει ούτε το όνομα αυτής της καινοτόμας κίνησης.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]