(. . .) Ο συνδυασμός του περιεχομένου του κειμένου, που αφορά την πανώλη τύπου Orientalis με βάση τις εμπειρίες του συγγραφέα κατά την παραμονή του στον ελλαδικό χώρο στην εκπνοή του 18ου αιώνα, με τη χρήση της λατινικής γλώσσας σε μια διδακτορική διατριβή, αποτέλεσε το έναυσμα της κοινής αυτής εκδοτικής προσπάθειας. Η σύμπτωση των επιστημονικών ενδιαφερόντων ενός ιστορικού της γεωγραφίας και της δημογραφίας, που εκπόνησε την εισαγωγή, και ενός λατινιστή, που εκπόνησε τη μετάφραση, τα σχόλια και το ευρετήριο, αποτέλεσε το κίνητρο για να αναδείξουμε από κοινού το κείμενο του Pouqueville και με τη μετάφρασή του στην ελληνική γλώσσα και τον σχολιασμό του να επιχειρήσουμε να κάνουμε περισσότερο γνωστό ένα έργο του πολυτάλαντου αυτού συγγραφέα, το οποίο δεν είχε ως τώρα τύχει σχολιασμού και μελέτης. (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
Ο Φραγκίσκος Πουκεβίλ ήταν Γάλλος διπλωμάτης, γιατρός, ιστορικός και φιλέλληνας. Το 1798 σε ταξίδι του στην Ιταλία με ένα ιταλικό πολεμικό αιχμαλωτίστηκε μαζί με τους άλλους συνταξιδιώτες του από ένα Τριπολίτη κουρσάρο. Αυτός αντί να τους οδηγήσει σε σκλαβοπάζαρο τους αποβίβασε στο Ναυαρίνο. Εκεί οδηγήθηκαν στην Τρίπολη σαν αιχμάλωτοι πολέμου και με διαταγή του Μουσταφά Πασά κλείστηκαν σε φρούριο. Ο Πουκεβίλ κρατήθηκε εκεί επτά μήνες και μετά μεταφέρθηκε στο Ανάπλι και στη συνέχεια στην Κωνσταντινούπολη από όπου ελευθερώθηκε το 1801.
Ωθούμενος από τη μεγάλη του συμπάθεια στην Ελλάδα και στους Έλληνες κατέγραψε τις εμπειρίες, εντυπώσεις και παρατηρήσεις του από την παραμονή του στην προεπαναστατική Ελλάδα σε μια σειρά από έργα αφιερωμένα σ΄ αυτή. Τα έργα αυτά εκδόθηκαν στην Ευρώπη, γνώρισαν μεγάλη κυκλοφορία και τόνωσαν τα φιλελληνικά αισθήματα των Ευρωπαίων. Στα βιβλία του ο Πουκεβίλ περιγράφει ιστορικά στοιχεία, ήθη και έθιμα των Ελλήνων, τις συνθήκες ζωής τους και την καταπίεση και τα δεινά τους από τους Τούρκους.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Βάιος Κ. Βαϊόπουλος είναι διδάκτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, λέκτορας στο Τμήμα Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου, όπου διδάσκει Λατινική γλώσσα και Λογοτεχνία. Έχει ασχοληθεί ιδιαίτερα με τη λατινική λογοτεχνία της αυγούστειας περιόδου αλλά και με το ζήτημα της μετάφρασης της αρχαίας ελληνικής γραμματείας στη λατινική κατά τον Μεσαίωνα και την Αναγέννηση, καθώς και με την αρχαία ιατρική γραμματεία και την επιρροή της σε νεότερα ιατρικά και περιηγητικά κείμενα. Διδάσκει στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα "Ιστορική Δημογραφία". Στις κυριότερες μελέτες του συγκαταλέγονται: "Η έννοια της ελπίδας στη ρωμαϊκή ελεγειακή ποίηση" (Αθήνα 1999), "Ο ελεγειακός ήρωας caelo missus" (Αθήνα, 2000, εκδ. Σταμούλης), επίσης άρθρα του στους συλλογικούς τόμους "Η μίμηση στη λατινική λογοτεχνία" (Αθήνα 1996), "Μεταφραστική θεωρία και πράξη στη λατινική γραμματεία" (Θεσσαλονίκη 2003), "Γλώσσα, λογοτεχνία και πολιτισμός στο Αιγαίου" (Αθήνα, 2005), καθώς και σε φιλολογικά περιοδικά.
