Τον Οκτώβριο του 1917, ο κομμουνισμός μπήκε ορμητικά στη σκηνή της ιστορίας ως μια ισχυρή πολιτική δύναμη, που είχε κατακτήσει την εξουσία σε ένα από τα μεγαλύτερα κράτη του κόσμου. Η Οκτωβριανή Επανάσταση έγινε γρήγορα ένας φάρος για όσους πίστευαν στην αναγκαιότητα ενός ριζικού κοινωνικού μετασχηματισμού και δεν αρκούνταν σε μεταρρυθμίσεις που απλώς διόρθωναν τις πιο ακραίες και υπερβολικές αδικίες του καπιταλιστικού συστήματος. Η σοβιετική εμπειρία τροφοδοτούσε την ελπίδα και την προοπτική ενός σοσιαλιστικού μέλλοντος, μιας νέας κοινωνίας πιο ελεύθερης και πιο δίκαιης. Στην πορεία όμως, η επαναστατική επαγγελία μιας ανώτερης μορφής δημοκρατίας, της προλεταριακής δημοκρατίας, διαψεύστηκε και μετατράπηκε γρήγορα σε δικτατορία του μοναδικού κόμματος, για να καταλήξει στη συνέχεια σε ένα δεσποτικό και ολοκληρωτικό σύστημα εξουσίας που κατέπνιγε με τη βία κάθε διαφωνία. Στο βιβλίο "Η ουτοπία στην εξουσία", ο συγγραφέας επιχειρεί να συνδυάσει την εξιστόρηση των γεγονότων που σφράγισαν την Οκτωβριανή Επανάσταση και τη μετεπαναστατική εξέλιξη με μιαν απόπειρα ερμηνείας του αυταρχικού και δεσποτικού εκφυλισμού του σοβιετικού κομμουνισμού.