Το σκηνικό:
Ένα παράξενο `παιδικό` δωμάτιο. Πολλά παιχνίδια, κοριτσίστικα και αγορίστικα, κούκλες, μπάλες, αυτοκινητάκια, σιδηρόδρομοι, ένα μικρό καροτσάκι, στρατιωτάκια κ.λπ.
Ένας ή δύο καθρέφτες επίσης στον χώρο, ένα τραπέζι και δύο καρέκλες με πολλά βιβλία και περιοδικά, άλλα κλειστά και άλλα ανοιγμένα, μία κλεψύδρα, ένα δοχείο με στάχτη, ίσως κάπου μία μεγάλη αντρική κούκλα από αυτές που υπάρχουν στις βιτρίνες των καταστημάτων, ένα ρολόι τοίχου. Ένας κάδος απορριμμάτων. Κρεμάστρες με ρούχα γυναικεία. Τα περισσότερα από αυτά χάρτινα ρούχα και μερικά όμως κανονικά και διαφόρων χρωμάτων. Μία μικροσκοπική και φορητή τηλεόραση επίσης. Ένα παλαιό ραδιόφωνο. Ένα παλαιό επίσης μαύρο τηλέφωνο. Μία γλάστρα. Μία κουνιστή πολυθρόνα. Κάποια ζευγάρια παπούτσια. Όλα αυτά χωρίς τάξη μέσα στο χώρο. Γενικά ο χώρος πρέπει να αποπνέει κάτι το ακατάστατα παιδικό και συνάμα κάτι το αλλόκοτο. Όχι πολύ δυνατά φωτισμένος.
Το πρόσωπο του έργου:
Μία γυναίκα.
Απροσδιορίστου ηλικίας.
Όμορφη.
Άβαφη.
Σαν να έχει ξεπηδήσει μέσα από ένα κάδρο.
Ο Δημήτρης Ι. Τσεκούρας γεννήθηκε στα Γιάννενα το 1967. Σπούδασε Ελληνική Φιλολογία και Γλωσσολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ. Μελέτες του έχουν δημοσιευθεί σε επιστημονικά και λογοτεχνικά περιοδικά ("Φιλόλογος", "Πόρφυρας", "Οδός Πανός", "Θέματα Λογοτεχνίας", "Μελέτες για την Ελληνική Γλώσσα" κ.ά.) για την έννοια του Ύφους στην Ποίηση, για το κίνημα του Υπερρεαλισμού, για τα έργα του Οδυσσέα Ελύτη "Μονόγραμμα", "Ελεγεία της Οξώπετρας" και "Δυτικά της Λύπης", για το "Μυθιστόρημα" του Γιώργου Χειμωνά, καθώς και για την εκπαιδευτική κατάσταση των Τσιγγάνων στην Ισπανία και την Ιταλία. Γράφει πεζογραφία και θέατρο.
Έργα του είναι:
-"Ο επισκέπτης" Οδός Πανός, 2000.
-"Sueno del mar" Οδός Πανός, 2001.
-"Τα πυροτεχνήματα" Οδός Πανός, 2003
-"Η ομορφιά σου", Ελληνικά Γράμματα, 2006
- "Το νερό γνωρίζει", Διάσελο, 2007
- "Κρακ", Διάσελο, 2008
- "Ο συν και ο πλην", Πολύχρωμος Πλανήτης, 2009
- "Η μπέμπα", Εξάρχεια, 2010
κ.ά.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
