Εξαντλημένο στον εκδοτικό οίκο
ISBN:
9788862390187
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
"Η κρύπτη των Καπουτσίνων" είναι ίσως ο πιο σπαρακτικός και εκθαμβωτικός αποχαιρετισμός που έχει ποτέ απευθύνει συγγραφέας στο ίδιο του τον κόσμο. Το 1938, έτος κατά το οποίο γράφτηκε το μυθιστόρημα, η "ευδαίμων Αυστρία" παύει να υφίσταται συντετριμμένη κάτω από την μπότα του Χίτλερ, για να ολοκληρωθεί έτσι η διαδικασία που είχε αρχίσει μετά το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου με τη διάλυση της αυστροουγγρικής αυτοκρατορίας. Παντοτινός νοσταλγός του μεγαλείου της παρά τις φιλελεύθερες ιδέες του ο Ροτ, εξόριστος στο Παρίσι, εξιστορεί τη μοιραία περίοδο ανάμεσα στην έναρξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και στην ταπεινωτική ήττα που σώριασε σε ερείπια τον κόσμο στον οποίο πίστευε με τόσο πάθος.
Ο ήρωας του βιβλίου, ο νεαρός Φραγκίσκος Φερδινάνδος Τρόττα, πλούσιος και ανέμελος, γόνος του νεότερου κλάδου μιας οικογένειας της όψιμης αριστοκρατίας, διανύει, την πολεμική εμπειρία ως αργή και βαθμιαία αλλά πάντοτε οδυνηρή αποκάλυψη της αλήθειας για τον άνθρωπο και την ιστορία, της ευθύνης των ατόμων και της συλλογικής ανεπάρκειας, όπου φανερώνεται το πεπρωμένο της καταστροφής ενός πολιτισμού που φαινόταν αιώνιος. Στην "Κρύπτη των Καπουτσίνων", στη Βιέννη, που φιλοξενεί τους τάφους των Αψβούργων αυτοκρατόρων, ο ήρωας στοχάζεται τη δική του ήττα, τη δική του αποτυχία, καταλήγοντας στη βαριά και ανησυχητική σιωπή του ανθρώπου που παρακολουθεί τη δύση ενός κόσμου.
Η νοσταλγική αναδίφηση σε αυτόν τον κόσμο γίνεται από τον Ροτ με υποβλητική ευαισθησία και μαστοριά, γνωρίσματα που του χάρισαν την ξεχωριστή θέση του στο πάνθεον της μεγάλης ευρωπαϊκής λογοτεχνίας.
(εφημερίδα "La Repubblica", Ιταλία)
Ο Νίκος Δεληβοριάς γεννήθηκε στην Αθήνα πριν πολύ καιρό κι έμαθε γράμματα στην ίδια πόλη. Τελειώνοντας το Γυμνάσιο στη Νέα Σμύρνη, έφυγε στη Γερμανία, στο τότε Δυτικό Βερολίνο όπου σπούδασε Σκηνοθεσία κινηματογράφου, Θεατρολογία, Ιστορία Τέχνης και Διαφήμιση.
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα δούλεψε σαν μεταφραστής για πολλούς και μεγάλους εκδοτικούς οίκους, όπως ο Οδυσσέας, το Πλέθρο, η Εστία, το Μεταίχμιο, ο Εξάντας, ο Κέδρος και άλλους. Δούλεψε επίσης στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση, όπου δημιούργησε μια σειρά από ντοκιμαντέρ. Δυστυχώς τα περισσότερα από αυτά χάθηκαν, επειδή η ΕΡΤ τα έσβησε για να γράψει άλλα.
Επειδή αγαπά το Βυζάντιο, δημιούργησε την Ένωση Πόλεων με μεσαιωνικά κάστρα, η οποία όμως ηττήθη κατά κράτος, από το κράτος, και έκτοτε περιμένει τον μαρμαρωμένο βασιλιά να την αναστήσει. Δούλεψε επίσης στην Ομοσπονδία εκδοτών-βιβλιοπωλών και στο Εθνικό Κέντρο Βιβλίου, όπου είχε την τύχη να λάβει μέρος στην Έκθεση Βιβλίου της Φραγκφούρτης, όταν η χώρα μας ήταν τιμώμενο μέλος.
Τέλος, επειδή αγαπά το καλό φαγητό, άνοιξε το εστιατόριο «Στου Δεληβοριά», όπου παρέθετε φαγητά φτιαγμένα με παραδοσιακές συνταγές και με βυζαντινές ονομασίες.
Κάποια στιγμή, όταν γεννήθηκε η εγγονή του, αποφάσισε να αρχίσει να γράφει παραμύθια. Ή μυθιστορίες. Και για να της δείξει την αγάπη του, οι μυθιστορίες αυτές είναι αισθηματικές και αφιερωμένες στις γυναίκες. Ή, τα κορίτσια.
Η Λίλιθ είναι το πρώτο μυθιστόρημα μιας τριλογίας κι είναι αφιερωμένη στις γυναίκες του Κουρδιστάν. Το μυθιστόρημα «Φόνοι σε σχήμα σταυρού» είναι το δεύτερο μυθιστόρημά του.
Ο Γιόζεφ Ροτ γεννήθηκε το 1894 από εβραίους γονείς στην Ανατολική Γαλικία (σημερινή Ουκρανία). Σπούδασε φιλοσοφία και γερμανική φιλολογία στο Λέμπεργκ και στη Βιέννη. Το 1916 κατάχθηκε στον αυστριακό στρατό και έλαβε μέρος στον Πρώτο Παγκόσμιο πόλεμο. Στο διάστημα του μεσοπολέμου εργάστηκε ως δημοσιογράφος στη Βιέννη και στο Βερολίνο, όπου έζησε δώδεκα χρόνια (μετά το 1920). Το πρώτο του μυθιστόρημα, "Το δίχτυ της αράχνης", δημοσιεύτηκε το 1923 σε συνέχειες σε αυστριακή εφημερίδα και είχε αρκετή επιτυχία. Το 1926 έμεινε τέσσερις μήνες στη Σοβιετική Ένωση όπου αρχίζει να γράφει τα μυθιστορήματα "Φυγή χωρίς τέλος" και "Ο βουβός προφήτης". Ήδη από το 1922 εντοπίζει και στηλιτεύει από τους πρώτους τον Χίτλερ. Από το 1932 δηλώνει σ΄ ένα φίλο του: "Πρέπει να φύγουμε. Θα κάψουν τα βιβλία μας και θα είμαστε εμείς ο στόχος... Πρέπει να φύγουμε ώστε μόνο τα βιβλία μας να παραδοθούν στην πυρά." Στις 30 Ιανουαρίου του 1933, τη μέρα που ο Χίτλερ αναγορεύεται καγκελάριος του Ράιχ, ο Ροτ μεταναστεύει οριστικά στο Παρίσι, όπου θα περάσει τα τελευταία χρόνια της ζωής του φτωχός και αλκοολικός, ως το θάνατό του το 1939. Άφησε έργο εκτεταμένο και ποικίλο: δεκατρία μυθιστορήματα, οχτώ μεγάλα αφηγήματα, τρεις τόμους δοκιμίων και ανταποκρίσεων, αμέτρητα άρθρα. Κυριότερα μυθιστορήματά του: "Hotel Savoy" (1924), "Φυγή χωρίς τέλος" (1927), "Το εμβατήριο Ραντέτσκι" (1932) και "Η κρύπτη των Καπουτσίνων" (1938). Στο κύκνειο άσμα του, "Ο θρύλος του Αγίου Πότη" (1939), ο Ροτ χωρίς να αυτοβιογραφείται, δίνει μια γλαφυρή, γλυκιά και ταυτόχρονη τραγική μυθιστορία της απόλυτης παράδοσης στο πάθος του.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
