Ένα αγόρι. Ένα κορίτσι που ζωγραφίζει στο χιόνι.
Ένας έρωτας που γεννιέται. Μια κοινωνία που κρύβεται. Ένα μαχαίρι που κόβει. Μια αγάπη πελώρια, που λάμπει.

Οι μαμάδες είναι τα πλάσματα του μεγάλου πυρετού. Γι’ αυτό κουφώσαμε τη γη και μεταφέραμε εκεί τα παιδικά κρεβάτια μας. Γι’ αυτό την είπαμε, συνωμοτικά, «Η Κόκκινη Μαρία».
Ρούλα Γεωργακοπούλου, δημοσιογράφος

Παράξενο, πνευματώδες, εύστοχο, απόλυτα σημερινό: η Κόκκινη Μαρία είναι ένα βιβλίο που διαβάζεται μονορούφι.
Άρης Δημοκίδης, συγγραφέας, δημοσιογράφος (Lifo)

Πέρα από το αναντίρρητο, απαστράπτον ταλέντο του Κυριάκου Αθανασιάδη, και τη βαθιά αναγνωστική του καλλιέργεια –που του επιτρέπει, από βιβλίο σε βιβλίο, να δοκιμάζει τα όρια του αστικού μυθιστορήματος όπως μας το κληροδότησαν ο Ντίκενς και ο Μπαλζάκ–, αυτό που κάνει τη γραφή του τόσο μαγικά οικεία είναι η αγάπη που τον διαπνέει για κάθε του λογοτεχνικό δημιούργημα. [...] Είναι αυτό το γνώρισμα πάνω απ’ όλα που καθιστά την ανάγνωση της Κόκκινης Μαρίας μια τόσο συγκλονιστική εμπειρία.
Αύγουστος Κορτώ, συγγραφέας

Ένα μικρό όσο και ασύγκριτο θαύμα είναι αυτό το βιβλίο. Φτιαγμένο από παιδικά όνειρα και ενήλικους εφιάλτες. Από αγωνία, περιπέτεια και τρόμο. Από ζωή. Κι από ελπίδα — ολοζώντανη.
Δημήτρης Μαμαλούκας, συγγραφέας

Η μικρή φόρμα φαίνεται εύκολη, αλλά σε ξεγελάει• στην Κόκκινη Μαρία, ο Κυριάκος Αθανασιάδης κατορθώνει να τη δαμάσει αριστοτεχνικά.
Νίκος Σαραντάκος, συγγραφέας

Ο Μπενέξ, ο Σαββόπουλος, ο Σάλιντζερ, κι ένα βιβλίο που φλερτάρει με φεγγάρια στον υπόνομο και σώματα φτιαγμένα από μάχες, δάκρυα και εφιάλτες. […] Ένα παραμύθι για τα Χριστούγεννα, αλλά και για όλες τις ημέρες εκείνες, και τις νύχτες, όπου μια Κόκκινη Μαρία στοργικά φυλάει τα χαμένα παιδιά στο μαγεμένο δάσος.
Στέφανος Τσιτσόπουλος, δημοσιογράφος (Soul magazine, Athens Voice)