Από τις νίκες του Μοροζίνι κατά των Τούρκων, το 1686, ως τις παραμονές της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 Αν υπάρχει κάποιο έθνος στον κόσμο που μπορεί να υπερηφανεύεται για την ευγενική του καταγωγή, αναντίρρητα αυτό είναι το ελληνικό. Η αίγλη που περιβάλλει αυτή την καταγωγή εξαγοράστηκε με σειρά μαρτυρίων και το δίπλωμα της ευγένειάς της είναι γραμμένο με αίμα. Εναντίον του έθνους αυτού ξέσπασαν φοβερές καταιγίδες, σηκώθηκαν άγρια και απειλητικά κύματα και ο μαρτυρικός αυτός λαός καταδιώχτηκε, υποδουλώθηκε, κατοίκησε μέσα σε ερείπια, κολύμπησε μέσα σε αίματα. Αλλά ο ήλιος του Ελληνισμού, που κρύφτηκε για μια στιγμή από τα ζοφερά εκείνα νέφη, δεν άργησε να ανατείλει, να σκορπίσει την καταχνιά και η μυστηριώδης δύναμή του να εξελληνίσει καθετί το ξενικό. Από την επομένη της άλωσης, οι Έλληνες άρχισαν να αγωνίζονται για την απελευθέρωσή τους από τον τουρκικό ζυγό. Ο Κωνσταντίνος Σάθας, υπεύθυνος καταγραφέας των αλλεπάλληλων επαναστατικών κινημάτων παντού ανά τον ελλαδικό χώρο, συνθέτει την «Ιστορία της Τουρκοκρατούμενης Ελλάδας» και ιστορεί γεγονότα, πολύ λίγο γνωστά στο αναγνωστικό κοινό, από το 1453 ως τις παραμονές της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, εκ των οποίων αποδεικνύεται ότι οι Έλληνες ουδέποτε έπαψαν να αγωνίζονται για την απελευθέρωσή τους από τον τουρκικό ζυγό. Η γλωσσική μεταγραφή έγινε στην απλή νεοελληνική, με όλο το σεβασμό προς το ύφος του συγγραφέα όσο και προς την ακρίβεια της απόδοσης των γεγονότων.
Κωνσταντίνος Σάθας (1842-1914). Ο Κωνσταντίνος Σάθας (ψευδώνυμο του Κωνσταντίνου Σαθόπουλου) γεννήθηκε στην Αθήνα και η καταγωγή του ήταν από το Γαλαξίδι. Στην Αθήνα ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του και παρακολούθησε μαθήματα στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου χωρίς να αποφοιτήσει. Ειδικότερα διέκοψε τις σπουδές του για να ασχοληθεί με τη φιλολογική επεξεργασία και κριτική έκδοση του χειρογράφου του Χρονικού του Γαλαξιδίου το 1865. Στο χώρο των γραμμάτων ο Σάθας είναι γνωστός για το φιλολογικό και ιστοριοδιφικό έργο του, ωστόσο σε νεαρή ηλικία ασχολήθηκε επίσης με τη λογοτεχνία και τη μετάφραση. Το 1858 πραγματοποίησε την πρώτη του δημοσίευση, ένα εγκωμιαστικό άρθρο για τον δήμαρχο του Γαλαξιδίου Λουκά Καραλίβανο στην εφημερίδα Εσπέρα της Αθήνας. Ακολούθησαν δημοσιεύσεις ποιημάτων, άρθρων και μεταφράσεών του στον αθηναϊκό Τύπο, όπου υπέγραφε με το πλήρες όνομά του ή με τα αρχικά Κ.Ν.Σ. Το 1859 κυκλοφόρησε η ποιητική συλλογή του Νεκρικά δάκρυα επί του τάφου του Δημητρίου Λ. Ράλλη και το 1861 εξέδωσε από κοινού με τον Δ.Σ.Κοπιδά το δεκαπενθήμερο περιοδικό Κόσμος, του οποίου ανέλαβε τη σύνταξη ως το Μάιο του ίδιου χρόνου, οπότε αποχώρησε λόγω οικονομικών διαφωνιών του με το συνεργάτη του. Η ενασχόληση του Σάθα με το Χρονικό του Γαλαξιδίου εγκαινίασε τη στροφή του στην παλαιογραφική και βιβλιογραφική μελέτη, με έμφαση στη μεσαιωνική και μεταβυζαντινή ελληνική ιστορία. Ιδιαίτερα ανθηρή για το Σάθα περίοδος στάθηκε η εικοσιπενταετία 1870-1895, οπότε με κρατική και ιδιωτική οικονομική ενίσχυση πραγματοποίησε έρευνα στα αρχεία της Βενετίας, της Κωνσταντινουπόλεως και το Παρισιού. Γύρω στο 1895 η έλλειψη οικονομικών πόρων και η προσβολή του από ασθένεια της όρασης, τον ανάγκασαν να διακόψει τις έρευνες. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα πέρασε στο Παρίσι. Το σύνολο του έργου του τον κατέστησε έναν από τους προδρόμους της νεοελληνικής φιλολογικής και ιστορικής επιστήμης. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Κωνσταντίνου Σάθα βλ. Πασχάλης Δ.Π., «Σάθας Κωνσταντίνος Ν.», Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια 21. Αθήνα, Πυρσός, 1933, Σολωμού Αλίκη, «Σάθας Κωνσταντίνος», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό 9α. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1988 και Χατζηφώτης Ι.Μ., «Σάθας Κωνσταντίνος», Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας 12. Αθήνα, Χάρη Πάτση, χ.χ.
(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
