Η παρατηρούμενη σύζευξη μεταξύ γνώσης και εργασίας σηματοδοτεί την εμφάνιση νέων χαρακτηριστικών της τελευταίας, τη διαμόρφωση δυνατοτήτων ριζικής αλλαγής του περιεχομένου της, των ιδιοτήτων του υποκειμένου της, καθώς και των αναγκαίων κοινωνικών σχέσεων εντός αυτής. Η γνώση ως αποφασιστικός παράγων της εργασίας και ευρύτερα της κοινωνικής ζωής προϋποθέτει την ύπαρξη ανθρώπων που μορφώνονται πολύπλευρα, σκέπτονται πρωτότυπα, συνεργάζονται συντροφικά και δραστηριοποιούνται δημιουργικά. Αυτή η όμως η αισιόδοξη διάσταση της υπό διαμόρφωση "κοινωνίας της γνώσης" βρίσκεται σε κραυγαλέα αντίθεση προς τον κεφαλαιοκρατικό τρόπο παραγωγής, θεμέλιο του οποίου αποτελεί η εκμετάλλευση της μισθωτής εργασίας. Ως εκ τούτου τα ζητήματα της γνώσης και της μόρφωσης, στο βαθμό που συνδέονται με τις ουσιώδεις αντιφάσεις και τάσεις της κοινωνικής εξέλιξης, αποκτούν εξαιρετική κρισιμότητα για τη σύγχρονη κοινωνική επιστήμη και φιλοσοφία και κυρίως για τα εγχειρήματα θεωρητικής αναζήτησης εναλλακτικών κοινωνικών προοπτικών. Ο συγγραφέας του παρόντος βιβλίου πραγματεύεται τη μεταβολή της θέσης που κατέχει η γνώση στην κοινωνική ολότητα κατά τη διαδικασία διαμόρφωσης και ωρίμανσης της τελευταίας. Ιδιαίτερη έμφαση δίνει στην εξέταση των αντιφάσεων που χαρακτηρίζουν τη μετατροπή της γνώσης σε άμεση παραγωγική δύναμη εντός της σύγχρονης κεφαλαιοκρατίας, καθώς και στην ανίχνευση της σημασίας που δύνανται να αποκτήσουν η γνώση και η μόρφωση στην κοινωνία της χειραφετημένης εργασίας.