Χωρίς τη γλώσσα είναι αδύνατη η σκέψη. Χωρίς τα σύμβολα είναι αδύνατη και η ύπαρξη και η διατύπωση ιδεών. Χωρίς τα ειδικά για την κάθε τέχνη σύμβολα και υλικά είναι αδύνατη η έκφραση ιδεών κι αισθημάτων από τις τέχνες.
Κάθε τέχνη είχε τη γλώσσα της. Κάθε τέχνη έχει τα υλικά, τα σύμβολα και τους κανόνες της. Η ποίηση, το θέατρο, η πεζογραφία, οι εικαστικές τέχνες, η μουσική, ο χορός, έχουν την δική τους γλωσσική δομή. Η κάθε μία χρησιμοποιεί ολόκληρη κλίμακα από σύμβολα και υλικά για να εκφράσει τον άνθρωπο σαν άτομο ή σαν ομάδα, σε συνεργασία ή σε διάσταση μ΄ αυτήν. Η διαμόρφωση και η ανάπτυξη των τεχνών, μαζί με τις επιστήμες και την τεχνολογία, αποτελούν τη μεγάλη ανθρωπιστική κληρονομιά της ιστορίας.
Κάθε ανάπτυξη της κοινωνικής ζωής φέρνει και νέες δυνατότητες για την έκφρασή της. Είναι θέμα δομής και κοινωνικών σχέσεων η ανθρωπιστική ή μη αξιοποίησή τους. Είναι θέμα του ποιος έχει το χρόνο και τα μέσα για την χρησιμοποίησή τους. Είναι θέμα του ποιος, γιατί και για ποιον δημιουργεί.
Ο κινηματογράφος είναι τεχνολογικό προϊόν του σύγχρονου πολιτισμού. Άρχισε σαν μια "εφεύρεση", που μπόρεσε να καταγράψει την κίνηση. Σχεδόν αμέσως έγινε αντιληπτή η εκφραστική του δυνατότητα. Η χρησιμοποίησή του για καλλιτεχνικούς σκοπούς επέφερε ένα ιστορικό ρήγμα στο πνεύμα της αριστοκρατικής στεγανοποίησης των τεχνών, που τροφοδοτούσε ο θρεμμένος από την παράδοση ακαδημαϊσμός. Από την εμφάνισή του συνδέθηκε -όσες επιφυλάξεις και να ΄χουμε για τη φύση αυτής της σύνδεσης- με τα λαϊκά στρώματα, έγινε η πιο προσιτή τέχνη. Σήμερα κανείς δεν αμφισβητεί την τέχνη του κινηματογράφου. Το στάδιο της προϊστορίας του κινηματογράφου τελείωσε. Η εποχή που η εφεύρεση σύγχιζε τη φυσιογνωμία της νέας τέχνης, που το θέαμα μπέρδευε την έκφραση, που οι εκφραστικές φόρμες άλλων τεχνών μεταφέρονταν μηχανικά στον κινηματογράφο, αποτελεί πια παρελθόν. [...]
(από το εισαγωγικό σημείωμα)
Περιέχονται οι ενότητες:
- Οι βασικοί χαρακτήρες της κινηματογραφικής εικόνας
- Ο δημιουργικός ρόλος της μηχανής λήψης
- Τα μη ιδιαίτερα κινηματογραφικά στοιχεία
- Οι ελλείψεις
- Οι συνδέσεις
- Μεταφορές και σύμβολα
- Τα ηχητικά φαινόμενα
- Το μοντάζ
- Το βάθος πεδίου
- Οι διάλογοι
- Οι δευτερεύουσες αφηγηματικές μέθοδοι
- Ο χώρος
- Ο χρόνος
Συμπεράσματα
Συμπλήρωμα: ονοματολογία των αφηγηματικών και εκφραστικών μεθόδων
Γλωσσάριο
Βιβλιογραφία
Ευγενία Χατζίκου (Μεταφραστής)
Η Ευγενία Χατζίκου έχει σπουδάσει θέατρο, κινηματογράφο, τηλεόραση, μουσική, σκηνογραφία, γαλλική φιλολογία.
Το 1972 ιδρύει το Σπουδαστήριο Τέχνης. Η δραματική σχολή υπό την επωνυμία της, κατατάσσεται στην Γ΄ βαθμίδα εκπαίδευσης και γίνεται ανωτέρα.
Η σχολή κινηματογράφου και τηλεόρασης υπό την επωνυμία της βραβεύεται στο Μόναχο από ειδική επιτροπή καθηγητών επειδή έχει παρουσιάσει σημαντική πρόοδο χωρίς κρατική ή άλλη υποστήριξη.
Η Ευγενία Χατζίκου έχει βραβείο σεναρίου σε διαγωνισμό της ΕΡΤ με πρόεδρο τον Ιάκωβο Καμπανέλη.
Έχει σκηνοθετήσει 50 παραστάσεις χωρίς κερδοσκοπικό χαρακτήρα με τις δύο ομάδες που λειτουργούσαν στη σχολή της και έχουν κερδηθεί βραβεία ερμηνείας, θεατρικού έργου και παρουσίασης. (Φεστιβάλ Ιθάκης).
Έχει σκηνοθετήσει τρεις ταινίες που προβλήθηκαν στην κρατική τηλεόραση ("Το αγγελούδι μας", με θέμα την έκτρωση, "Γένους θηλυκού", με θέμα τη σημερινή θέση της γυναίκας και "Μικ-μηκ", με θέμα θεματολογική και μορφική ανάπτυξη της μικρού μήκους ταινίας στην Ευρώπη).
Από το 1972 διδάσκει συνεχώς υποκριτική, αυτοσχεδιασμό και κινηματογράφο στις δύο υπό την επωνυμίας της σχολές. Έχει μεταφράσει 15 βιβλία με θέματα σχετικά με το αντικείμενο του θεάματος για γνωστούς εκδοτικούς οίκους:
"Ο κινηματογράφος" του Ανρί Αζέλ, εκδόσεις Φέξη. "Η γλώσσα του κινηματογράφου" και "Σουρεαλισμός στον κινηματογράφο", το πρώτο του Μαρσέλ Μαρτέν, το δεύτερο του Άδωνι Κύρου για τις εκδόσεις Κάλβος, "Οι σταρ" του Έντγκαρ Μορέν για τις εκδόσεις Παϊρίδη, "Η τεχνική του κινηματογράφου" του Λο Ντύκα για τις εκδόσεις Ζαχαρόπουλου, "Το μονταζ" του Ρότζερ Κρίτεντεν για τις εκδόσεις Καστανιώτη και άλλα.
