Ο μύθος του Ευρώ

H Ευρώπη, αν και γερασμένη θεά, διέκρινε κι ένα άλλο κακό

σημάδι, κι αυτό μέσα στην ίδια την Ενωμένη Οικογένειά της,

η οποία είχε πια το όνομά της. Διέκρινε τις τρεις παγίδες του

καταχθόνιου Οφίονα Μπανγκαφόντα, του γιου της Ερεχθειό-

νης και του Φόνου, που είχε ξυπνήσει πια για τα καλά, αυτός

και οι πολυάριθμοι γιοι και θυγατέρες του. Είχαν βγάλει

βηματισμό κιόλας και τα τρία από τα πρώτα του εγγονάκια: η

Ληστεία η Λερναία με τα πολλά κεφάλια που έφτυναν φωτιά,

η Πορνεία η Θελξινόη, η παρακόρη της Πάνδημης Αφροδίτης,

κι ο μικρός μάγος Τζόγος, ο υπνωτιστής, αεικίνητο μπασταρ-

δάκι της θεάς Τύχης. Όλοι τους σαν ένα σατανικό πολύβουο

«κοντσέρτο» παραπλανώντας με υπερουράνιους ήχους την

ανθρώπινη καθημερινότητα, χάλκευαν δωρίσματα υποχθόνια

για τους λαούς, προπάντων τους πιο αδύναμους, δωρίσματα

όμως που δεν έμοιαζαν καθόλου με παγίδες παρά με πλουσιο-

πάροχα αρχοντικά καλέσματα.

Ένα βιβλίο που τις σελίδες του κοσμούν αρχαία ελληνικά νομίσματα.

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ..................................................................................................................................................... 9

Η Ευρώπη .................................................................................................................................... 15

Το Ευρώ .................................................................................................................................... 35

ά Αθηνά ........................................................................................................................................... 65

Κυπάρισσος, Υάκινθος και Απόλλων .................................................. 81

Ο Ποσειδώνας και ο Πολυβώτης ................................................................ 93

Η Νιόβη, η γυναίκα του Αμφίωνα ............................................................ 105

Οι περιπλανήσεις της Λητώς ............................................................................ 109

Ο Ασκληπιός ............................................................................................................................ 115

Κάστωρ και Πολυδεύκης, οι Διόσκουροι .................................... 121