Η βιβλική ερμηνεία δεν είναι απλώς τέχνη κατανοήσεως γραπτών κειμένων και ιστορικών γεγονότων, αλλά καθαρά `θεολογική` και υπαρξιακή υπόθεση. Δεν είναι δηλαδή απλώς ερμηνευτική μέθοδος, αλλά ενέργεια, κίνηση της υγιούς διάνοιας προς γνώση και εποπτεία των όντων, αφορά δηλαδή τελικά την εσχάτη γνώση, την αλήθεια του προσωπικού Θεού. Η πατερική ερμηνευτική της Γραφής ξεκινά πάντα με την καρδιακή προσευχή προς το Άγιο Πνεύμα προκειμένου να φωτίσει τον νου και να `πυρπολήσει` την καρδιά του αναγνώστη ώστε αυτός να ανιχνεύσει το `απόθετον` κάλλος, τη θεϊκή δύναμη και την άρρητη ενέργεια που εξακτινώνουν οι λόγοι της Γραφής. Αυτή η μοναδική περιπέτεια και εμπειρία ζωής κορυφώνεται στη δοξολογία του τριαδικού Θεού που ενεργεί στο Σύμπαν και στην Ιστορία, ακόμη και σε περιόδους χάους, θαυμάσια μεγάλα μυστήρια που πραγματικά `πληρώνουν`-`πληροφορούν` (ολοκληρώνουν) και θέλγουν την ανθρώπινη ύπαρξη που διψά για λόγο αλήθειας και ελπίδας.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]