Εξαντλημένο στον εκδοτικό οίκο
ISBN:
9789600310061
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
...Δεν γνώριζα γι` αυτή την εποχή κι ούτε είχα ακουστά πως υπήρχε. Δεν ήξερα να αναγνωρίζω τα ίχνη και τις επιπτώσεις της. Μόνο όταν την άγγιξα, τον περασμένο Ιούλιο, ένιωσα φόβο για την ανάπλαση όσων ευαισθησιών ήμουν αναγκασμένος να ανασύρω από μια σκοτεινή ανάμνηση. Ανάμνηση εφιάλτης κι αγάπη μαζί. Κάτι είχε απωθήσει απ` τη μνήμη τον παλιό μου φίλο Ερμή κι άλλα πρόσωπα κι άλλες πτυχές δικές μου, επικίνδυνες. Κι αυτό το «κάτι» ξαναγύρισε έντονα και καταλυτικά τον Ιούλιο των διακοπών. Αυτό το κάτι ήταν που με παρέσυρε στην «Εποχή των καφέδων», μέσα στη βελουδένια βραδινή υφή ενός αρχαίου πόνου. Πόνος παραμορφωμένος απ` τον διεγερτικό εξωτισμό του καφέ και τις διαδρομές που επιβάλλει αυτή η νόθα εποχή, σφήνα στις άλλες.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
Ο Γιάννης Ξανθούλης γεννήθηκε το 1947 στην Αλεξανδρούπολη, στον Έβρο, από γονείς πρόσφυγες από την Ανατολική Θράκη. Σπούδασε δημοσιογραφία και σχέδιο. Από το 1969 εργάζεται ως δημοσιογράφος και χρονογράφος σε εφημερίδες, περιοδικά και ραδιόφωνο. Ασχολήθηκε με το παιδικό θέατρο. Έγραψε και εικονογράφησε παιδικά βιβλία. Μερικά απ΄ αυτά: "Μέσα στο νερό δασκάλα", "Ανέβα στη στέγη να φάμε το σύννεφο", "Ο μάγος με τα χρώματα", "Τύμπανο, τρομπέτα και κόκκινα κουφέτα", "Μια τρελή τρελή πολυκατοικία". Σατυρικά κείμενα και θεατρικά έργα του - περισσότερα από τριάντα - παρουσιάστηκαν στο ελληνικό θέατρο. Ασχολήθηκε για αρκετά χρόνια με την επιθεωρησιογραφία. Το 1981 εκδόθηκε το πρώτο του μυθιστόρημα, "Ο μεγάλος θανατικός", και ακολούθησαν: "Οικογένεια μπες-βγες", 1982, "Το καλοκαίρι που χάθηκε στο χειμώνα", 1984, "Ο Σόουμαν δε θα ΄ρθει απόψε", 1985, "Το πεθαμένο λικέρ", 1987, "Ο χάρτινος Σεπτέμβρης της καρδιάς μας", 1989, "Το ρόζ που δεν ξέχασα", 1991, "Η εποχή των καφέδων", 1992, "Η Δευτέρα των αθώων", 1994, "Το τρένο με τις φράουλες, 1996, "...Ύστερα ήρθαν οι μέλισσες", 1998, "Ο Τούρκος στον κήπο", 2001, "Το τανγκό των Χριστουγέννων", 2003, "Ο θείος Τάκης", 2005, "Του φιδιού το γάλα", 2007. Έργα του έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά, αγγλικά, γερμανικά, ισπανικά, ολλανδικά, ιαπωνικά, δανέζικα, και σε άλλες γλώσσες. Πρόσφατα εκδόθηκε το αυτοβιογραφικό του αφήγημα "Στην κουζίνα των φαντασμάτων" (από τη σειρά: "Η κουζίνα του συγγραφέα" των εκδόσεων Πατάκη), καθώς και μια ανθολογία λογοτεχνικών κειμένων με θέμα την Κωνσταντινούπολη ("Κωνταντινούπολη: Μια πόλη στη λογοτεχνία", Μεταίχμιο, 2004). Ζει στην Αθήνα και είναι μέλος της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Εχει μια εμμονή ο Ξανθούλης με τη δεκαετία του 1950 και τα φίδια. Ξανά εδώ η αγαπημένη του δεκαετία, ξανά αγαπημένα φαντάσματα του παρελθόντος (;) του (;), ξανά η γνωστή γραφή του. Ευτυχώς όμως, αν και πάλι δεν κατάλαβα και πολλά σε αυτό το βιβλίο, γράφει ωραία, μελαγχολλικά φθινοπωρινά. Ένας άντρας, μια γυναίκα και οι κόρες τους μένουν κοντά στον Μαραθώνα, δίπλα στο εξοχικό ενός γιατρού και του εραστή του και ενός ζευγαριού που ο άντρας πολεμάει με τον καρκίνο. Η σύζυγος του πρωταγωνιστή πηγαινοέρχεται Κυψέλη-Μαραθώνα όπου αργοσβήνει ο πατέρας της. Τα κορίτσια τους ανακαλύπτουν τον κόσμο, με μια δική τους βαρβαρότητα (θάβουν τελετουργικά κάθε ψόφιο πλάσμα που βρίσκουν). Εικόνες καλοκαιρινές, θλιβερές, ελληνική μικροαστική πραγματικότητα, αναμνήσεις και κυνήγι θησαυρού σε μια Θεσσαλονίκη που παρασέρνεται από τον χρόνο. Δεν βγάζει νόημα ή ειρμό αλλά είναι καλογραμμένο και σε καμιά περίπτωση δεν θα το απέρριπτα ως βιβλίο. Ένας καλός σχετικά Ξανθούλης. Πάνος Τουρλής
