Αξίζει να σημειωθεί εδώ ότι, σ` αυτή την Επιστολή ξεκαθαρίζονται μια για πάντα ορισμένες βασικές αλήθειες, οι οποίες διατυπώνονται κατά καιρούς ως απορίες ή και αμφισβητήσεις, σχετικά με την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη και οι οποίες παρουσιάζονται τώρα σε τούτη την Επιστολή με ιδιαίτερη λαμπρότητα, όπως:
1. Η Μοναδικότητα του Προσώπου και του Έργου του Ιησού Χριστού.
2. Η Μοναδικότητα της Θυσίας Του.
3. Η κατάργηση των τύπων και των διατάξεων της Παλαιάς Διαθήκης.
4. Η κατάργηση της παλαιάς ιεροσύνης, κατά την τάξη Ααρών.
5. Η Εγκατάσταση της Μίας και Μοναδικής και Παντοτινής Ιεροσύνης, την οποία έχει -αμετάθετη, παντοτινά, ως μοναδικό κτήμα του- ο Ιησούς Χριστός, κατά την τάξη Μελχισεδέκ.
6. Παρουσιάζεται, επίσης, η Μοναδικότητα του απλού τρόπου, με τον οποίο ο αμαρτωλός πλησιάζει τον Θεό Πατέρα, και, βέβαια, δεν λείπουν οι προειδοποιήσεις απέναντι στον πνευματικό ξεπεσμό ή τον κίνδυνο της αποστασίας.
7. Τονίζεται ακόμα η ανάγκη μιας υψηλού επιπέδου εσωτερικής ζωής της Εκκλησίας, η Καθαρότητα του Περπατήματος στην Πίστη, και, φυσικά, η Δόξα των Λυτρωμένων.
8. Τέλος, η Οριστική, Μοναδική και Τελεσίδικη, χωρίς ανάγκη κάποιου συμπληρώματος, Αποκάλυψη του Θεού προς τον άνθρωπο, διαμέσου του Ιησού Χριστού και, μάλιστα, αμέσως κιόλας από την αρχή της Επιστολής.

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]