Η παρούσα μονογραφία έχει ως αντικείμενο την έννομη σχέση των συντρόφων από το σύμφωνο συμβίωσης του Ν. 4356/2015 και στοχεύει στην ανάδειξη της οντολογίας του συμφώνου, αλλά και στην εις βάθος επεξεργασία των σχέσεων των μερών. Η ερμηνευτική προσέγγιση των διατάξεων του Ν. 4356/2015 ακολουθεί τη χρονική εξέλιξη της έννομης σχέσης του συμφώνου, ξεκινώντας από την ίδρυσή της, συνεχίζοντας με τη λειτουργία της και καταλήγοντας στη λήξη της, επιτρέποντας με τον τρόπο αυτό στον αναγνώστη να ξεκαθαρίσει και να κατανοήσει όλα τα στάδια της έννομης σχέσης, αλλά και να αναζητήσει με αμεσότητα ερμηνευτικές λύσεις σε επιμέρους ανακύπτοντα ζητήματα.

Ειδικότερα, αντικείμενο της παρούσας διατριβής αποτελεί η ερμηνεία των άρθρων 1-5, 7-8 και 12 του Ν. 4356/2015, χωρίς να αγνοούνται οι διατάξεις του προηγούμενου Ν. 3719/2008, συμβάλλοντας, παράλληλα, σε μια νέα ανάγνωση των άρθρων του Αστικού Κώδικα που ρυθμίζουν τις σχέσεις μεταξύ των συζύγων και προσφέροντας ερμηνευτικές λύσεις σε ζητήματα που εξακολουθούν να απασχολούν τη θεωρία και τη νομολογία στο δίκαιο του γάμου. Αναλυτικά, το πρώτο μέρος της διατριβής αφιερώνεται στην ίδρυση της έννομης σχέσης των μερών και ειδικότερα στην κατάρτιση του συμφώνου, στην εννοιολογική προσέγγιση του ανίσχυρου συμφώνου και στην αγωγή ακύρωσης του άκυρου και ολοκληρώνεται με την αναφορά στο ανενεργό σύμφωνο συμβίωσης. Το δεύτερο μέρος της διατριβής πραγματεύεται τα θέματα σχετικά με τη λειτουργία της έννομης σχέσης από το σύμφωνο συμβίωσης και το τρίτο και τελευταίο μέρος της διατριβής είναι αφιερωμένο στη λήξη της έννομης σχέσης των μερών.

Η μελέτη εντάσσει το σύμφωνο συμβίωσης, μαζί με τον γάμο, στο ευρύτερο πλέγμα διατάξεων του οικογενειακού δικαίου ειδικά και του αστικού δικαίου γενικότερα και με τη συστηματική μέθοδο ερμηνείας, τον συσχετισμό των διατάξεων του Ν. 4356/2015 προς εκείνες του ΑΚ για τη ρύθμιση του γάμου και των σχέσεων των συζύγων εξασφαλίζει στον βέλτιστο βαθμό την πληρέστερη κατανόηση και την αμεσότερη αναζήτηση λύσεων σε πρακτικούς και θεωρητικούς προβληματισμούς.