Ένα καλοβαλμένο ζευγάρι πλησιάζει το περίπτερο των Εκδόσεων Φερενίκη στην Έκθεση Βιβλίου της Διο-νυσίου Αρεοπαγίτου. Την ώρα που ο κύριος περιεργάζεται τίτλους όπως η βιογραφία της πριγκίπισσας Αλίκης της Ελλάδος ή το Λεύκωμα της Ελληνικής Δυναστείας από τη συλλογή της Αμαρυλλίδος Μαρκεζίνη, η κυρία πιάνει κουβέντα με την υπεύθυνη εκδόσεων του οίκου, κα Αγγελική Παπαδοπούλου. `Ξέρετε, και ο σύζυγος μου συλλέγει βασιλικά ενθύμια`, της λέει με φυσική συστολή. Ανταλλάσσουν τηλέφωνα και σε λίγες ημέρες συναντώ τον κ. Τάσο Καδδά, διότι περί αυτού πρόκειται. Η έκπληξη για το νεαρό της ηλικίας του γρήγορα έρχεται σε αντίστιξη με τη σπουδαιότητα της συλλογής του· μιας συλλογής που δεν έχει αποκτηθεί κληρονομικώ δικαίω, αλλά αποτελεί προϊόν συστηματικής έρευνας στερήσεων -ο συνομιλητής μου είναι ένας ιδιωτικός υπάλληλος- και μίας απροσδιόριστης τρέλας που διακρίνει συνήθως τους συλλέκτες. Η έκδοση του λευκώματος υπό τον τίτλο `Η Ελληνική Βασιλική Οικογένεια από τη Συλλογή του Αναστάσιου Γ. Καδδά` αποφασίζεται πάραυτα. Τη σοβαρότητα του υλικού επιβεβαιώνει αμέσως ο συγγραφέας πρίγκηψ Μιχαήλ της Ελλάδος, ο οποίος με ενθουσιασμό ανακαλύπτει άγνωστες και αδημοσίευτες φωτογραφίες της οικογένειάς του και αναλαμβάνει να μας διαφωτίσει με τις πολύτιμες συμβουλές του. Τον ευχαριστώ για την ανιδιοτελή συνεισφορά του. (. . .)

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]