Κατερίνα Σχινά (Συγγραφέας)

Η Κατερίνα Σχινά γεννήθηκε στην Αθήνα το 1956. Εργάστηκε σε εφημερίδες (Αυγή, Καθημερινή, Ελευθεροτυπία) και περιοδικά (Το Τέταρτο, The Athens Review of Books, The Books’ Journal, Ο Αναγνώστης), στο ραδιόφωνο (Α΄, Β΄ και Γ΄ πρόγραμμα της ελληνικής ραδιοφωνίας, Κανάλι 15) και στην τηλεόραση (Βιβλιόραμα, Βιβλία στο κουτί). Δίδαξε μουσική (σύστημα Orff και πιάνο), πολιτιστική δημοσιογραφία (Πάντειο Πανεπιστήμιο) και μετάφραση (Ευρωπαϊκό Κέντρο Μετάφρασης Λογοτεχνίας και Εθνικό Κέντρο Βιβλίου). Ως κειμενογράφος και μεταφράστρια, συνεργάστηκε με τη Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ, την Εθνική Λυρική Σκηνή και το Φεστιβάλ Αθηνών. Έχει μεταφράσει, μεταξύ άλλων, βιβλία των Τόνι Μόρισον, Φίλιπ Ροθ, Έντγκαρ Άλλαν Πόε, Ίαν Μακ Γιούαν, Ρολάν Μπαρτ, Τζ. Μ. Κουτσί, Βίτολντ Γκομπρόβιτς, Μάλκολμ Μπράντμπερυ, Χίλντα Ντούλιτλ, Τζωρτζ Στάινερ. Το 2003 κυκλοφόρησε το βιβλίο της Ημερολόγιο 2004. Οι όπερες του κόσμου από τις εκδόσεις Λιβάνη. Ακολούθησαν τα: Καλή κι ανάποδη. ο πολιτισμός του πλεκτού (Κίχλη, 2014) και Μυστικά του συρταριού (Εκδόσεις Πατάκη, 2017). Συνεχίζει να διαβάζει, να μεταφράζει, να γράφει και να πλέκει.

Συλλογικό έργο (Συγγραφέας)

Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Αλεξάνδρα Γουλάκη - Βουτυρά (Συγγραφέας)

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη όπου σπούδασε αρχαιολογία και ιστορία τέχνης με καθηγητές τους Μ. Ανδρόνικο, Γ. Δεσπίνη, Δ. Παντερμαλή, Ν. Πλάτωνα και Χρ. Χρήστου (πτυχίο το 1976). Συνέχισε τις μεταπτυχιακές της σπουδές στην Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βόννης, όπου εκπόνησε το διδακτορικό της με θέμα: "Κλασικές και κλασικιστικές παραστάσεις Νίκης" (Βόννη 1980). Το 1981 εργάστηκε στην Αρχαιολογική Εταιρεία για το Μυθολογικό Λεξικό LIMC. Από το 1982 διδάσκει ιστορία της τέχνης στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ ως επίκουρη καθηγήτρια. Έχει ασχοληθεί ιδιαίτερα με την μελέτη του έργου του Γιαννούλη Χαλεπά, με το εργαστήριο μαρμαρογλυπτικής του πατέρα του, του Ιωάννη Χαλεπά και με Τηνιακούς γλύπτες. Από το 1990 έχει την ευθύνη ενός ερευνητικού προγράμματος που αφορά την εκκλησιαστική μαρμαρογλυπτική στις Κυκλάδες. Επίσης ασχολείται από το 1985 με θέματα μουσικής εικονογραφίας στην αρχαιότητα, αλλά και σε άλλες περιόδους. Έχει δημοσιεύσει πολλά βιβλία και μελέτες με θέματα νεοελληνικής γλυπτικής και μουσικής εικονογραφίας.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Νίκος Πολίτης (Συγγραφέας)

Νίκος Πολίτης (1918 - 1995 ). Ο Νίκος Πολίτης γεννήθηκε στην Αθήνα, γιος του θεατρικού σκηνοθέτη και κριτικού Φώτου Πολίτη και της Ιουλίας Χρύση και εγγονός του λαογράφου Νικολάου Πολίτη. Στην οικογένειά του ανήκουν επίσης οι καθηγητές Γιώργος Ν. Πολίτης, Λίνος Ν. Πολίτης και Γιάννης Μ.Αποστολάκης. Σπούδασε στην Αναργύρειο και Κοργιαλένειο Σχολή των Σπετσών (1929-1935) και στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (από όπου αποφοίτησε το 1945). Το 1940 επιστρατεύτηκε στο πεζικό και το 1945 φυλακίστηκε για την ιδεολογική του προσχώρηση στην Αριστερά. Τη στρατιωτική του θητεία υπηρέτησε κατά τη διετία 1948-1949. Εργάστηκε ως επιμελητής εκδόσεων στον οίκο "Τα Νέα Βιβλία" (1947), διευθυντής γραφείου Τύπου της αεροπορικής εταιρείας ΤΑΕ (1948), καθηγητής φιλολογίας σε σχολείο της Ελβετίας (1950-1954), σύμβουλος στη διαφημιστική εταιρεία ΑΔΕΛ, ενώ το 1958 ανέπτυξε αγροτική δραστηριότητα. Υπήρξε αρχισυντάκτης του περιοδικού "Ελεύθερα Γράμματα" (1945-1947) και αρθρογράφος της εφημερίδας "Καθημερινή" (από το 1975). Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε με τη δημοσίευση του ποιήματος "Το βαπόρι" στη "Νέα Εστία" το 1936. Εννιά χρόνια αργότερα εξέδωσε την ποιητική συλλογή "Προγεφύρωμα" και το 1958 τη συλλογή διηγημάτων "Της χήρας το παράθυρο". Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Παπαδόπουλου κυκλοφόρησε με ψευδώνυμο τέσσερα αντικαθεστωτικά διηγήματα και εξέδωσε το μυθιστόρημα "Υπερθετικός αντίλογος" με τον ίδιο προσανατολισμό, αναγκάστηκε να επισκεφτεί συχνά την Ασφάλεια Αθηνών και του αφαιρέθηκε το διαβατήριο, ενώ την ίδια περίοδο κείμενά του της ίδιας περιόδου δημοσιευμένα με το ψευδώνυμο Νίτης εξέδωσε το 1975 με τίτλο "Το κρανιοτρύπανο". Τιμήθηκε με το β΄ κρατικό βραβείο πεζογραφίας (1965 για το μυθιστόρημα "Εξωτερικός μονόλογος"). Ο Νίκος Πολίτης ανήκει στη μεταπολεμική γενιά των Ελλήνων λογοτεχνών. Στο πεζογραφικό του έργο ξεκίνησε από το χώρο του παραδοσιακού ρεαλισμού και με εναρκτήριο έργο το μυθιστόρημα "Εξωτερικός μονόλογος" οδηγήθηκε σε μια προοδευτική ανατροπή και διάλυση των παραδοσιακών αφηγηματικών δομών -τόσο στο επίπεδο των εξωτερικών στοιχείων όσο και του εσωτερικού μηχανισμού της αφηγηματικής συνοχής-, τεχνική η οποία προσέδωσε στη γραφή του μια ιδιαίτερη δραματική ένταση. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Νίκου Πολίτη βλ. Μανώλης Γιαλουράκης , "Πολίτης Νίκος", στη "Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας", τ. 11, Αθήνα, Χάρη Πάτση, χ.χ., Αλέξης Ζήρας, "Πολίτης Νίκος", στο "Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό", τ. 8, Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1988, Ελισσάβετ Κοτζιά, "Νίκος Πολίτης", στο "Η μεταπολεμική πεζογραφία· από τον πόλεμο του ʼ40 ως τη δικτατορία του ʼ67", Στ΄, Αθήνα, Σοκόλης, 1988, σ. 334-352, και Αλέξης Ζήρας, "Πολίτης Νίκος", στο "Λεξικό Νεοελληνικής Λογοτεχνίας", Αθήνα, Πατάκης, 2007, σ. 1844. (Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Συλλογικό έργο (Φωτογράφος)

Βάσω Αβραμοπούλου (Επιμέλεια)