Το Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας παρακολουθεί τις εξελίξεις και κοινωνικές αλλαγές και τις επιπτώσεις τους στη διατήρηση και μεταφορά στις νέες γενιές των στοιχείων, που διέσωσε μέχρι σήμερα η προφορική μνήμη. Ιδιαίτερα στο πλαίσιο της αναπόφευκτης παγκοσμιοποίησης και της πολυπολιτισμικότητας των νέων κοινωνιών, με την υποχώρηση των οικογενειακών δομών, θεωρεί ότι η παιδεία είναι ο κυριότερος χώρος, όπου θα γονιμοποιηθούν στοιχεία του παραδοσιακού πολιτισμού με τις νέες ιδέες για να φθάσουν στις νέες γενιές. Η διαδικασία αυτή στις παραδοσιακές κοινωνίες ήταν βιωματική και γινόταν απλά από γενιά σε γενιά. Εκτός από την παιδεία στη διατήρηση στοιχείων του παραδοσιακού πολιτισμού συνέβαλαν και συμβάλλουν ουσιαστικά η τοπική αυτοδιοίκηση, ως θεσμός, που ενδιαφέρεται για τους τοπικούς πολιτισμούς και την διατήρηση τους και οι πατριδοτοπικοί-εθνοτοπικοί σύλλογοι-σωματεία-όμιλοι-εταιρείες-αδελφότητες, εστίες κ.λπ., που και σε άλλες κρίσιμες περιόδους λειτούργησαν με βάση τις αρχές του υγιούς εθελοντισμού. Είναι γνωστό ότι κύριο άρθρο στα Καταστατικά και ιδρυτικά των εν λόγω πατριδοτοπικών-εθνοτοπικών σωματείων είναι η διατήρηση και διάσωση της λαϊκής παράδοσης και της τοπικής ιστορίας. Και αυτό το επιτυγχάνουν με την ενημέρωση, τη συγκέντρωση υλικού, τη δημιουργία μουσείων, την πραγματοποίηση εκδόσεων, τη λειτουργία μουσικοχορευτικών σχολών κ.λπ. Συνειδητοποιώντας ότι η επιστημονική γνώση του αντικειμένου μεγιστοποιεί τα αποτελέσματα των προσπαθειών τους για τη διάσωση και προβολή του παραδοσιακού πολιτισμού, τόσο η τοπική αυτοδιοίκηση όσο και οι τοπικοί πολιτιστικοί σύλλογοι, κατά την τελευταία δεκαετία κυρίως, αναζητούν συνεργασία με επιστημονικούς φορείς, όπως το Κέντρο Λαογραφίας, Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης του λαϊκού πολιτισμού. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]