Μια ηλικιωμένη μάντις στους Δελφούς, το πιο ιερό μαντείο της αρχαίας Ελλάδας, επιχειρεί μια αναδρομή σε όλη την παράξενη ζωή της που έζησε ως Πυθία, Πρώτη Κυρία και φωνή του θεού Απόλλωνος. Όταν ήταν νεαρή παρθένα με οχληρές ψυχικές δυνάμεις, παραδόθηκε στις υπηρεσίες του ιερού εκείνου τόπου από τους ίδιους τους γονείς της. Έχει πια περάσει εξήντα ολόκληρα χρόνια ως μεσολαβήτρια, με το σχισμένο στόμα της, διφορούμενων μαντικών φθεγμάτων από το χάλκινο τρίποδα στο άβατον κάτω από το ναό. Πάνω από μια ολόκληρη ζωή στο έλεος του θεού, των ιερέων και των ανθρώπων, έχει σταθεί μάρτυρας της παρακμής των Δελφών και της επίδρασής τους στον κόσμο. Οι σκέψεις της ως προς τα μυστήρια του μαντείου, που τα ίδια της τα αλλόκοτα χαρίσματα ενσαρκώνουν, συνταιριάζονται με τη θηλυκή της ματιά και διαίσθηση για τις ανθρώπινες αδυναμίες του ίδιου του Αρχιερέα, ενός αυθεντικού Αθηναίου, που οι δολοπλοκίες του εναντίον των Ρωμαίων έχουν ως τίμημα την ατίμωση και τον όλεθρο.

Αυτό το θαυμάσιο μικρό μυθιστόρημα, που απέμεινε απλώς προσχέδιο λόγω του αναπάντεχου θανάτου του συγγραφέα, το 1993, είναι ένας ψυχολογικός και ιστορικός θρίαμβος. Ένα απόλυτα πειστικό πορτρέτο της εμπειρίας μιας γυναίκας, κάτι μάλλον σπάνιο στο σύνολο έργο του Γκόλντινγκ. Η Αριέκα, η Πυθία, είναι μια από τις λαμπρότερες δημιουργίες του.