Με το παρόν έργο καταβάλλεται μια προσπάθεια συνολικής θεωρήσεως του θεσμού της διαμεσολαβήσεως, ο οποίος έχει καταστεί υποχρεωτικός για την εκδίκαση του μεγαλύτερου τμήματος των αστικών διαφορών. Ειδικότερα, αντιμετωπίζεται υπό μορφή υπομνηματιστικής προσέγγισης ο οικείος νόμος 4640/2019, όπως επίσης η διαμεσολάβηση στους πρακτικώς σημαντικούς τομείς των οικογενειακών και κτηματολογικών διαφορών, του δικαίου της εξυγιάνσεως και της ποινικής δικαιοσύνης. Εξετάζονται, παράλληλα, οι διαφορετικές μορφές της διαμεσολαβήσεως, όπως αποτυπώνονται ιδίως στον ΚΠολΔ, καθώς και ο θεσμός της διαμεσολαβήσεως στις διασυνοριακές διαφορές στο πλαίσιο κανονιστικών πρωτοβουλιών της Ευρωπαϊκής Ενώσεως. Νομολογία και θεωρία, ημεδαπή και αλλοδαπή, συνεκτιμώνται στο μέτρο του δυνατού και στον βαθμό που είναι αναγκαίο, ενώ τμήματα του έργου παρουσιάζουν μία μονογραφική διάσταση.
Οι σημαντικές συνέπειες, δικονομικές και ουσιαστικές, σπουδαίας πρακτικής εφαρμογής, και η ήδη σχηματισθείσα, δημοσιευμένη, νομολογία επιβεβαιώνουν την ανάγκη ενός τέτοιου εγχειρήματος και καθιστούν αναγκαία τη θεωρητική επεξεργασία των σχετικών διατάξεων με τρόπο συστηματικό, κατανοητό και προσανατολισμένο στην επίλυση πρακτικών ζητημάτων. Υπό αυτό το πρίσμα, το παρόν έργο είναι χρήσιμο για τον πρακτικό του δικαίου υπό την ιδιότητα του δικαστή, του δικηγόρου, του τηρούντος δημόσια βιβλία, αλλά και κάθε θεωρητικό μελετητή του αντικειμένου.
