Ξαφνικά η μικρή πολύχρωμη δεινοσαυρούλα, Πέιντ, έχασε το αγαπημένο της παιχνίδι και πήρε τη μεγάλη απόφαση να το βρει. Ήταν γενναία η απόφασή της, αν σκεφτεί κανείς ότι δεν απομακρυνόταν από τη σπηλιά που μεγάλωσε. Βλέπεις, ο λόγος ήταν τα χρώματα που είχε πάνω της. Ναι, ναι! Όσο περίεργο και να σκέφτεσαι ότι είναι. Είχε τα χρώματα του ουράνιου τόξου. Κόκκινο σαν την παπαρούνα, πορτοκαλί σαν το νόστιμο ζουμερό πορτοκάλι, κίτρινο σαν τον ήλιο, πράσινο σαν το γρασίδι, μπλε σαν τον ουρανό, γαλάζιο σαν τον ωκεανό, μοβ σαν τα βιολετί λουλούδια. Όμως γιατί αυτό να σημαίνει ότι είναι διαφορετική; Μα γιατί οι υπόλοιποι δεινόσαυροι είχαν αποχρώσεις του κίτρινου και του πράσινου. Ο μοναδικός της φίλος ήταν ο ήλιος, εκεί ψηλά. Στον ουρανό. Μέσα από τη δική της περιπέτεια μάς μαθαίνει να αγαπάμε καθετί διαφορετικό αλλά και τη δύναμη της φιλίας και της αγάπης.
Δήμητρα Παπαδημητρίου (Εικονογράφος)
