Μυθοπλασία με έντονα αυτοβιογραφικά στοιχεία ή ένα μυθιστόρημα-ντοκουμέντο που φέρνει στο μυαλό το Ντος Πάσος; Γραφή που κυλάει από τη ρεαλιστική απεικόνιση της περιπέτειας της εποχής μας έως το στυλ μιας ελεύθερης ροής που θυμίζει την περιστροφική παραληρηματική κίνηση της κάμερας του Ντε Πάλμα. Το μάτι της μυθιστορηματικής κάμερας επιχειρεί να συλλάβει την ιστορική στιγμή μετά την κατάρρευση των ιδεολογιών: τα πρόσωπα του βιβλίου μιλούν βλάσφημα, σαρκάζουν, φιλοσοφούν και ερωτεύονται αλλά στον κόσμο τους μπορεί να εισβάλλουν ατόφια ιστορικά πρόσωπα όπως ο φιλόσοφος Κάρελ Κόσικ και ιστορικά γεγονότα όπως η "Άνοιξη της Πράγας". Το μεταϊδεολογικό Spleen διαπερνά το μυθιστόρημα του Αντρέα Τσάκαλη και η ερωτική πράξη αναλαμβάνει να σώσει τους τραυματισμένους ήρωές του, εγκλωβισμένους στην "απειλή του τίποτα". Εντυπωσιακή επανεμφάνιση στα γράμματα μετά από πολύχρονη σιωπή του Αντρέα Τσάκαλη, πρώτου μεταφραστή του Κούντερα στην Ελλάδα. Ένας άμεσος και κάποτε σκληρός λογοτεχνικός λόγος: ίσως οι πολιτικές απόψεις του κάποτε να σοκάρουν όπως άλλωστε και οι ερωτικές περιγραφές του, αλλά έχεις κιόλας παρασυρθεί στον κόσμο του, που είναι ο κόσμος μας.