Το αποτελεί παρόν αποτελεί συμβολή στο πεδίο του Αστικού Δικονομικού Δικαίου, και είναι ένα απαραίτητο εργαλείο για τον ερμηνευτή και εφαρμοστή του δικαίου, καθώς πραγματεύεται συνολικά το θεσμό της απαγόρευσης διάθεσης σε επίπεδο τόσο της προσωρινής έννομης προστασίας όσο και της αναγκαστικής εκτέλεσης για την ικανοποίηση χρηματικών απαιτήσεων στο πλαίσιο των διάφορων μορφών αναγκαστικής κατάσχεσης.

Η διατριβή αναπτύσσεται σε τρία μέρη. Στο πρώτο μέρος, προσεγγίζεται εννοιολογικά ο όρος «διάθεση», κατ’ αρχήν στο πλαίσιο των γενικών ρυθμίσεων των άρθρ. 175 επ. ΑΚ, και έπειτα στο πλέγμα των ειδικών ρυθμίσεων του ΚΠολΔ, ώστε να αναδειχθεί η εσωτερική τους σχέση, και να διακριβωθεί στη συνέχεια το περιεχόμενο της απαγορευμένης διάθεσης στον ΚΠολΔ. Στο δεύτερο μέρος εξετάζεται η απαγόρευση διάθεσης ως έννομη συνέπεια μέτρων προσωρινής δικαστικής προστασίας, δηλαδή της προσωρινής διαταγής, της συντηρητικής κατάσχεσης και της δικαστικής μεσεγγύησης, και ερευνάται η σχέση των μέτρων αυτών, αφενός μεν, μεταξύ τους, αφετέρου δε, με την αναγκαστική κατάσχεση αλλά και τα όρια επενέργειας της τελευταίας. Στην ίδια ενότητα, αντιμετωπίζεται η περίπτωση δικαστικής απαγόρευσης διάθεσης μέσω προσωρινής ρύθμισης κατάστασης. Τέλος, στο τρίτο μέρος ερευνάται η απαγόρευση διάθεσης ως έννομη συνέπεια των διάφορων μορφών αναγκαστικής κατάσχεσης, τα αντικειμενικά, υποκειμενικά και χρονικά όριά της, και επιλύονται οι επιμέρους προβληματισμοί που ανακύπτουν στο πλαίσιο αυτών. Ιδίως στο πλαίσιο των αντικειμενικών ορίων της, εξετάζεται η επίδραση της απαγόρευσης διάθεσης στις καταργητικές της εκκρεμοδικίας διαδικαστικές πράξεις που εξαρτώνται από την ύπαρξη της εξουσίας διάθεσης στο πρόσωπο του διαδίκου, ενώ ιδιαίτερες αναπτύξεις αφιερώνονται και στην περίπτωση της αναγκαστικής κατάσχεσης επιχείρησης.