Το βιβλίο προσφέρει μια διαφορετική θεώρηση του διεθνούς δικαίου μέσα από το πρίσμα της διεθνούς προστασίας των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των αξιών που ενσαρκώνουν. Η προσέγγιση αυτή καθίσταται επίκαιρη ενόψει των σύγχρονων εξελίξεων στη διεθνή δικαιοταξία. Πράγματι, για πρώτη φορά στην ιστορία του το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης επιλαμβάνεται των βασικών νομικών πτυχών των μεγάλων κρίσεων της εποχής μας (Ουκρανία, Λωρίδα της Γάζας, Συρία, Μυανμάρ, κλπ.) με βάση τις σημαντικότερες διεθνείς συμβάσεις περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ενώ δεκάδες κράτη παρεμβαίνουν στις σχετικές διαδικασίες. Σε αυτό το πλαίσιο, το βιβλίο αναλύει τις πολλαπλές αλληλεπιδράσεις μεταξύ του γενικού διεθνούς δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Το πρώτο επηρεάζει τα δεύτερα, άλλοτε προωθώντας τα δικαιώματα και άλλοτε περιορίζοντάς τα, όπως αποδεικνύεται ιδίως από το ζήτημα των δικαιοδοτικών ασυλιών. Αντίστροφα, τα ανθρώπινα δικαιώματα ασκούν επιρροή στο γενικό διεθνές δίκαιο, άλλοτε ήπια, άλλοτε ανατρεπτική. Τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι αξίες που εμπεριέχουν έχουν επηρεάσει τις πηγές του διεθνούς δικαίου, μια σειρά θεσμών που συνδέονται με τις εξωτερικές σχέσεις του κράτους, το δίκαιο της θάλασσας, τη θεωρία των «υποκειμένων» της διεθνούς έννομης τάξης, την έννοια της διεθνούς ευθύνης, το σύστημα συλλογικής ασφάλειας και, εν τέλει, την ίδια τη δομή και τη φυσιογνωμία του κλάδου.