Η Μαρίνα είναι µία οργισµένη καλλιτέχνις, µία ηδονοθήρας που πασχίζει να δραπετεύσει από την εµµονή της µε τον σωµατικό και ψυχικό βιασµό που υπέστη ο πατέρας της στα κολαστήρια της ΕΑΤ/ΕΣΑ. Καµβάς της τέχνης της και σάκος του µποξ το σώµα της, το οποίο βασανίζει η ίδια εξαιτίας των διατροφικών της διαταραχών. Όταν αποφασίζει να υποβάλει τον πατέρα της σε µια νέα άτυπη ανάκριση έρχεται η στιγµή της µεγάλης σύγκρουσης.
Μια ιδιότυπη µατιά στην Αθήνα του σήµερα, µε αναδροµές στα σκοτεινά χρόνια της δικτατορίας.

Μια φρέσκια, σπαρταριστή, καθαρή ανάγνωση, καθόλου φορτισµένη πολιτικά, καθόλου νοσταλγική, καθόλου αφοριστική. Ο συγγραφέας δεν χαρίζεται σε κανέναν, ούτε σε βασανιστές, ούτε σε θύµατα. Εξάλλου οι ήρωές του είναι συνεχώς και τα δύο: θύµατα και βασανιστές.

ΕΓΡΑΨΑΝ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
Ασυνήθιστα πρωτότυπη στο θέµα, ασυνήθιστα (πολύ περισσότερο για µια νουβέλα) σύνθετη στην προβληµατική, «Η ανάκριση» του Ηλία Μαγκλίνη είναι ένα από τα πιο αξιοπρόσεκτα κείµενα που µας έδωσε φέτος [2008] η ελληνική πεζογραφία.
Δηµοσθένης Κούρτοβικ, Τα Νέα (Βιβλιοδρόµιο)

Ιδιαίτερο βιβλίο από κάθε άποψη. Ο Μαγκλίνης γράφει καλή λογοτεχνία, για την ακρίβεια πολύ καλή, χωρίς να ξεµακραίνει από το µεγάλο κοινό, παρά την τραχύτητα της ιστορίας του. Να διαβαστεί επίσης, παρακαλώ.
Κωνσταντίνος Τζαµιώτης, συγγραφέας

Μια νουβέλα-γροθιά στο στοµάχι, ρεαλιστική µέχρι το κόκαλο και την ίδια στιγµή µια από τις πιο ευφυείς αλληγορίες για τα ανεπούλωτα τραύµατα της σύγχρονης ελληνικής Ιστορίας.
Κώστας Κατσουλάρης, Διαβάζω

Επίτευγµα του πεζογράφου, ο οποίος στη µεταπολιτευτική ανατροπή του 1974 δεν ήταν παρά τεσσάρων ετών, αποτελεί ότι τίποτα στη νουβέλα του δεν παραπέµπει σε µια προκλητικά χυδαία νοσηρότητα αλλά σε µια δραµατικά αναπόδραστη κοινωνική και υπαρξιακή συνθήκη. Σε αυτήν τη χτισµένη µε καλλιτεχνική γνώση νουβέλα, κανένας άλλωστε από τους ήρωες δεν δικαιώνεται αλλά και κανενός το δίκαιο δεν αφαιρείται.
Ελισάβετ Κοτζιά, Η Καθηµερινή

Ο Μαγκλίνης πετυχαίνει να δείξει µε ευφυή τρόπο πως το συλλογικό µπορεί να επηρεάσει το ατοµικό όχι µόνον ευθέως και κατά λογική συνεπαγωγή, αλλά χτυπώντας και αναπτύσσοντας µια διαστροφικά υπαρξιακή του ρίζα. Ένα βιβλίο µε απρόσβλητες εγγυήσεις.
Βαγγέλης Χατζηβασιλείου, Ελευθεροτυπία (Βιβλιοθήκη)