Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789603256304
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Τι συνέβη στη Χαλιμά (ή Σεχραζάντ) αφού περάτωσε τις Χίλιες και μιά νύχτες; Τρεις συγγραφείς επανέρχονται στον ανατολίτικο κύκλο των αραβικών παραμυθιών για να του δώσουν μια συνέχεια.
Τρία διηγήματα, το πρώτο γραμμένο από Γάλλο, το δεύτερο από Αμερικανό, το τρίτο από Ρουμάνο, διασταυρώνονται πάνω σε ένα κοινό ερώτημα: γίνεται να δώσουν μια συνέχεια στον υπέροχο κύκλο των ανατολίτικων διηγήσεων αφού η μυθική σουλτάνα φαίνεται να τα `χει διηγηθεί πια όλα; Η αφήγηση μιας ακόμη Ιστορίας είναι εφικτή; Και ποιας Ιστορίας; Ο Θεόφιλος Γκωτιέ και ο Έντγκαρ Άλλαν Πόου, οι πρώτοι πού θέτουν αυτό το ερώτημα, χωρίς να είναι σίγουρο ότι ο ένας γνώριζε το κείμενο του άλλου, απαντούν με πολύ ειρωνικό τρόπο. Στο διήγημα του Γκωτιέ, η Σεχραζάντ επιστρέφει από το Παρίσι στη Βαγδάτη, εφοδιασμένη με μια επιφυλλίδα πού της διηγήθηκε ο ίδιος ο Γκωτιέ, αλλά της κόβουν το κεφάλι: η επιφυλλίδα δεν πείθει. Στο διήγημα του Πόου, ξαναπιάνει από μόνη της μια από τις Ιστορίες της και η καινούργια αφήγηση αντικαθρεφτίζει τα μύρια παράδοξα του σύγχρονου κόσμου με ανατολίτικο φτιασίδωμα. Όμως τα επιτεύγματα αυτά ακούγονται τόσο παράδοξα πού καταλήγουν και πάλι στο θάνατό της.
Πέρα απ` αυτό το κοινό και ειρωνικό συμπέρασμα, τα διηγήματα του Γκωτιέ και του Πόου διαφέρουν ριζικά ως προς τον τόνο και τη δομή. Όμως το `κριτικό διήγημα` του Νικολάε Νταβιντέσκου, Ρουμάνου ποιητή, μυθιστοριογράφου και κριτικού, μας προσκαλεί να τα διαβάσουμε σε σταυρωτή ανάγνωση. Ο Νταβιντέσκου, μεταφραστής του Γκωτιέ στα ρουμάνικα, ανακαλεί μέσα στο ίδιο του το διήγημα τον Έντγκαρ Άλλαν Πόου, το γνωστότατο ποίημά του `Το Κοράκι` καθώς και το δοκίμιό του `Η φιλοσοφία της σύνθεσης`. Η Σεχραζάντ του Νταβιντέσκου, δεινή αφηγήτρια αλλά και άξια συγκριτική γραμματολόγος, δείχνει, χάρη σε μια ωραία και επιτήδεια σταυρωτή ανάγνωση του `Κορακιού` και διαφόρων Ιστοριών από τις Χίλιες και μιά νύχτες, ότι η δύναμη της μυθοπλασίας είναι απέραντη. Αλλά δεν ξέρουμε τί θησαυρούς κατέχουμε παρά μόνο αφού τούς ανακαλύψουμε χάρη σε μακρινά ταξίδια και σε συναπαντήματα με τούς άλλους.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
Ο Έντγκαρ Άλαν Πόε γεννήθηκε στη Βοστώνη το 1809, από γονείς θεατρίνους. Πριν κλείσει τα δύο του χρόνια, οι γονείς του πέθαναν, και ο Έντγκαρ βρέθηκε στο Ρίτσμοντ, στο σπίτι του εμπόρου Τζων Άλλαν, που όμως δεν τον υιοθέτησε ποτέ. Οι σχέσεις του με τον πατριό του δεν ήταν ποτέ καλές, αλλά επιδεινώθηκαν όταν ο Άλλαν ανάγκασε τον Έντγκαρ να διακόψει τις σπουδές του στο πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια, επειδή δεν ήταν διατεθειμένος να αναλάβει τα έξοδά του. Το 1830 ο Έντγκαρ μπήκε στη Στρατιωτική Ακαδημία του Γουέστ Πόιντ, απ΄ όπου αποπέμφθηκε τον επόμενο χρόνο προκαλώντας επίτηδες σκάνδαλο για να εκδικηθεί τον πατριό του. Δούλεψε έπειτα για ένα μεγάλο διάστημα σε διάφορες εφημερίδες του Ρίτσμοντ, της Φιλαδέλφειας και της Νέας Υόρκης, για λόγους βιοποριστικούς, αλλά κατακτώντας παράλληλα τη φήμη του έγκυρου κριτικού. "Το Κοράκι και άλλα ποιήματα", που κυκλοφόρησε το 1845, τον καθιέρωσε εν μια νυκτί ως συγγραφέα, χωρίς όμως να του ανακουφίσει τη φτώχεια στην οποία είχε ζήσει όλη την ως τότε ζωή του. Το 1836 παντρεύτηκε τη δεκατετράχρονη εξαδέλφη του Βιρτζίνια, που πέθανε φυματική έντεκα χρόνια αργότερα. Πέθανε το 1849, αλκοολικός και οπιομανής κυνηγώντας διαρκώς το όραμα της χαμένης Βιρτζίνια, και τάφηκε δίπλα της στη Βαλτιμόρη, όπως το επιθυμούσε.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Pierre-Jules-Theophile Gautier γεννήθηκε το 1811 στην Τάρμπ της Γαλλίας και πέθανε τον Οκτώβριο του 1872. Αν και δεν ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη φιλοσοφία, άρχισε να ασχολείται με τη ζωγραφική την οποία γρήγορα εγκατέλειψε για να αφοσιωθεί στη λογοτεχνία. Έργα του είναι: Poesies completes, Les jeunes-France, Δεσποινίς ντε Μωπέν-Διπλούς έρως, La comedie de la mort (Η κωμωδία του θανάτου), Fortunio, Η πίπα του οπίου, Χιλιοστή δεύτερη νύστα, Les grotesques, Η λέσχη των Χασισίνων, Partie carree, Emaux et camees (Σμάλτα και καμέες), Militona, Jean et Jeanette, Αρία Μαρκέλλα, Το μυθιστόρημα της μούμιας κ.ά.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Άρης Μπερλής (1944-2018) γεννήθηκε στην Πάτρα. Υπήρξε δοκιμιογράφος, κριτικός και μεταφραστής λογοτεχνίας. Σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, χωρίς να τελειώσει τις σπουδές του. Μετέφρασε, μεταξύ άλλων, στα ελληνικά έργα των Άλεν Γκίνσμπεργκ, Βιρτζίνια Γουλφ, Τζαίημς Τζόυς, Έμιλυ Μπροντέ, Έντγκαρ Άλαν Πόε, Τζόζεφ Κόνραντ, Κιάραν Κάρσον, Φλαν Ο΄ Μπράιαν, κ.ά. Συνεργάστηκε με εφημερίδες και περιοδικά σε θέματα κριτικής της λογοτεχνίας. Διετέλεσε εκδότης του περιοδικού "Σπείρα" (1974-1980), καθώς και εκδότης βιβλίων (εκδ. οίκος "Κρύσταλλο", 1980-1993). Επίσης, δίδαξε λογοτεχνική μετάφραση στο ΕΚΕΜΕΛ, όπου διετέλεσε διευθυντής σπουδών του αγγλόφωνου τμήματος. Ήταν ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και αντιπρόεδρός της μεταξύ 2001-2003. Έφυγε από τη ζωή στην Αθήνα, στις 28 Ιανουαρίου 2018, σε ηλικία 74 ετών, μετά από μάχη με τον καρκίνο.
Η Έφη Γιαννοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1967. Σπούδασε στο τμήμα Φιλοσοφίας-Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και αποφοίτησε από το Τμήμα Λογοτεχνικής Μετάφρασης του Γαλλικού Ινστιτούτου. Από το 1993 ασχολείται επαγγελματικά με τη λογοτεχνική μετάφραση από τα γαλλικά, τα ισπανικά και τα αγγλικά. Έχει μεταφράσει, μεταξύ άλλων, Theophile Gautier, Lydie Salvaire, Montesquieu, Beaumarchais, Samuel Beckett, Pierre Bourdieu, Pascale Casanova, Jean Cournut, Javier Marias, Carlos Fuentes, Juan Rulfo, Roberto Bolano, Federico Garcia Lorca κ.ά. Ως μεταφράστρια και επιμελήτρια έχει συνεργαστεί με το Μέγαρο Μουσικής, τη Μπιενάλε της Αθήνας, την Εθνική Πινακοθήκη, το Εθνικό Θέατρο και άλλους φορείς στην έκδοση καταλόγων τέχνης και προγραμμάτων. Για τη μετάφραση του βιβλίου "Κονστάνσια και άλλες ιστορίες για παρθένους" του Κάρλος Φουέντες τιμήθηκε με το Βραβείο Λογοτεχνικής Μετάφρασης ισπανόφωνης λογοτεχνίας του ΕΚΕΜΕΛ. Έχει διδάξει λογοτεχνική μετάφραση στο ΕΚΕΜΕΛ. Ως κριτικός λογοτεχνίας συνεργάστηκε με την εφημερίδα "Καθημερινή" και στη συνέχεια με το Left.gr και με την εφημερίδα "Εποχή". Έλαβε μέρος στη συντακτική ομάδα του περιοδικού "Unfollow". Από τον Νοέμβριο του 2016 συμμετέχει στο ΔΣ του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου.
