Η εμμελής λειτουργική ποίηση του Αμβροσίου Μεδιολάνων, διαπρύσιου κήρυκα και υπερασπιστή των Νικαϊκών δογμάτων, είναι αξιόπιστη μάρτυς μιας δημιουργικής περιόδου της χριστιανικής υμνογραφίας, η οποία χαρακτηρίζεται από έντονα ιδιοσυγκρασιακά στοιχεία, διατοπική ποικιλία και εξελικτική γονιμότητα. Η ελευθερία και η τόλμη στη δημιουργική έκφραση άνθησε εντός της λειτουργικής ευταξίας και Παράδοσης, χάρη στην υιοθέτηση ενός αυστηρού εξελικτικού προτύπου, το οποίο βασίστηκε στη διατήρηση της συνέχειας των πρωτογενών δομικών στοιχείων.
Τα κύρια δομικά στοιχεία των Αμβροσιανών ύμνων είναι η Αγία Γραφή, δογματικές διατυπώσεις κυρίως του Συμβόλου της Νικαίας (325 μ.Χ.), και ορισμένα μαρτυριολογικά αφηγήματα. Ο ακριβής και εξαντλητικός εντοπισμός τους υπαγόρευσε τη δημιουργία δύο νεοελληνικών μεταφράσεων του λατινικού πρωτοτύπου: μίας ad sensum, υπό τις κατευθυντήριες γραμμές της μεταφραστικής θεωρίας του σκοπού, και μίας ad litteram. Η τελευταία τεκμηριώνεται από υπόμνημα Αγιογραφικών χωρίων. Επίσης, ένας ευρηματικός
υπομνηματισμός της Αμβροσιανής στιχουργίας στη λατινική έκδοση του Συμβόλου της Νικαίας αποδεικνύεται εξαιρετικά χρήσιμος στη μεταφραστική διαδικασία, γιατί αποτρέπει τον κίνδυνο τόσο του δογματικού υποκειμενισμού όσο και της άλωσης του νοήματος. Η δομική ανάλυση αποφέρει νέους καρπούς στη φιλολογική, αισθητική και θεολογική ανάγνωση του Hymnale Ambrosianum.
Προλογικό σημείωμα || Συντμήσεις Συντομογραφίες || Εισαγωγή || Το αμβροσιανό συγκείμενο || Η δογματική ανάγνωση των αμβροσιανών ύμνων || Το αμβροσιανό πρότυπο της υμνολογικής εξέλιξης || Hymni || Βιβλιογραφία || Ευρετήρια
Ο Αθανάσιος Β. Γλάρος είναι επίκουρος καθηγητής του Τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, στο γνωστικό αντικείμενο της Ορθόδοξης Εκκλησιαστικής Γραμματείας. Είναι διδάκτωρ της Θεολογίας (Αριστοτέλειο Παν/μιο 2000), πτυχιούχος Ποιμαντικής Θεολογίας (Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, 1990) και της Μαρασλείου Παιδαγωγικής Ακαδημίας (1984). Εργάστηκε ως Δάσκαλος Δημοτικής Εκπαίδευσης (1990-2001) και ως Καθηγητής στην Ανωτέρα Εκκλησιαστική Σχολή Αθηνών (2001-2005). Έχει διατελέσει επιμελητής έκδοσης του επιστημονικού περιοδικού Νέα Σιών του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων και Παραγωγός ραδιοφωνικής εκπομπής στο Σταθμό της Εκκλησίας της Ελλάδος με τίτλο «Παιδαγωγικά Θέματα» (1991-1999). Έχει συμμετάσχει σε ερευνητικά προγράμματα του Πανεπιστημίου Αθηνών και του Εθνικού Ιδρύματος ερευνών και έχει λάβει μέρος σε πολλές διεθνούς κύρους εκδηλώσεις ως μέλος βυζαντινών χορών. Οι κυριότερες από τις επιστημονικές μελέτες του: "Θεία Παιδαγωγία - Παιδαγωγικά στοιχεία στο Μεγάλο Κανόνα του Ανδρέα Κρήτης, διδακτορική διατριβή" (Ακρίτας, 2000), "Η ταπείνωση στη λειτουργική ζωή" (Ακρίτας 2001) "Η μνημοτεχνία κατά τον Ιερό Χρυσόστομο" (Γρηγόρης 2007), "Ο άγιος Νεόφυτος ο Έγκλειστος και η "τυπική διαθήκη" του".
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
